گل و گیاه ظرافت

هندوانهبا نام علمی Citrullus vulgaris متعلق به خانواده کدوییان یا Cucurbitaceae است. منشأ اصلی پیدایش هندوانه به عقیده برخی از محققین جنوب آفریقا و گروهی دیگر آن را بومی هندوستان می‌دانند. ریشه کلمه هندوانه از کلمه وانا به معنای هندوانه در زبان هندی است، ایرانیان قدیم به آن هندووانا می‌گفتند که امروزه به هندوانه تبدیل شده است. مدارکی از کاشت هندوانه در نیل از پیش از هزاره دوم (پیش از میلاد) یافت شده است. دانه‌های هندوانه در محل دودمان دوازدهم مصر و در مقبره فرعون توت‌عنخ‌آمون یافت شده است. هندوانه گیاهی است خزنده که طول شاخه‌های خزنده آن شاید به ۴ متر هم برسد. ریشه هندوانهعمیق بوده و در برخی خاک‌ها به یک متر هم می‌رسد. برگ‌های آن قلبی شکل با بریدگی عمیق است. گل‌های نر و ماده آن جدا از هم ولی روی یک پایه قرار دارند. هندوانهیکی از انواع صیفی جاتشیرین است که در جالیز رشد می‌کند. در گذشته هندوانهرا با نام تربوزه می‌شناختند که امروزه در افغانستان و تاجیکستان به هندوانه تربوزه می‌گویند. هندوانه انواع مختلفی دارد که از نظر ضخامت پوست، اندازه، رنگ، اندازه دانه‌ها، طعم، مزه و… با یکدیگر تفاوت دارند. این محصول در بهار در شهرهای جیرفت و کهنوج، میناب، ایرانشهر و دزفول، در تابستان در ورامین، سمنان، مشهد، اصفهان، همدان، تبریز، میاندوآب، در پاییز در دزفول و زمستان در میناب، جیرفت و کهنوج تولید می‌گردد.

یکی از پنجاه نوع هندوانه، هندوانه کریمسوناست که به دلیل شیرینی زیاد و طمع بی‌نظیر معروف است. هندوانهکریمسون یکی از هندوانه‌های محبوب با بازارپسندی عالی و طعم شیرین است. وزن هر میوه معمولاً ۸ تا ۱۲ کیلوگرم و باردهی آن ایده آل است. رنگ پوست هندوانه کریمسون سبز روشن با راه‌راه سبز تیره است. در سال ۱۹۶۳ دانشگاه کانزاس موفق به اصلاح این نوع هندوانه شد. گل‌های این واریته ۸۰ روز پس از گلدهی تبدیل به میوه می‌شود. دارای خطوط موازی سبز پررنگ و گوشتی قرمز و ترد و دانه‌هایی ریز است. مقاوم به بیماری فوزاریوم و آنرتاکنوز نیز است. وجود لیکوپن در هندوانه موجب ایجاد رنگ قرمز در آن شده است. هندوانههیبرید منارا نانهمز جز هندوانه‌های کریمسون سوئیت (خطی) و بیضی کشیده است. هندوانهمنارا به دلیل خصوصیت خاص پوست قابلیت صادرات برای مناطق با مسافت زیاد را ندارد. البته لازم به ذکر است ضخامت پوست در حدی است که میوه‌ها در زمان اتصال به بوته دچار ترکیدگی نمی‌شوند. از این جهت کشاورزانی که قصد دارند بار خود را در مناطق نزدیک‌تر بفروشند غالباً از این رقم استفاده می‌کنند. رنگ میوه و میزان شیرینی هندوانههیبرید منارا موردتوجه بسیاری از افراد سخت پسند است.

بذر هندوانه چارلستونمحصولی با وزن تقریبی ۱۰ تا ۱۵ کیلو در شرایط ایده آل تولید می‌کند، طعم این هندوانهشیرین بوده و ترد و قرمز است. دوره باردهی هندوانه چارلستون ۸۵ روز است. بهتر است از کود دامی پوسیده در محل کشت استفاده شود. رنگ پوست هندوانه سیاه گردسبز بسیار تیره یا مشکی است درصورتی‌که در نور کافی کاشته نشود ممکن است رنگ پوست آن خیلی تیره نشود و به رنگ سبز بسیار تیره (مایل به مشکی) دیده شود. طعم این هندوانهشیرین بوده و دانه‌های آن به اندازه هندوانه‌های چارلستون است.منشأ هندوانه مشکی را ژاپن می‌دانند.

بذر هندوانه آناناسی(زرد) گیاهی از خانواده هندوانهاست. به‌صورت علفی و رونده رشد می‌کند. گیاهی یک‌ساله است. هندوانه زرد یک نوع هندوانه هیبرید محبوب و پرطرفدار است که دارای گوشت زرد و طعم شیرین مطلوبی است. بوته تقریباً جمع‌وجور بوده و به همین دلیل این هندوانه در فضای محدود نیز قابل کاشت است. در بیشتر مناطق رشد می‌کند. هندوانه از میوه‌های فصل گرم به شمار می‌رود که در فصل گرم سال حسابی می‌چسبد. گل‌های بزرگ شیپوری مانندی دارد. شاخه‌های این گیاه علفی است. رشد سریعی دارد طوری که پس از گذشت چند ماه محصول می‌دهد و شما می‌توانید از محصول تازه آن استفاده کنید. در واقع نوعی هندوانه زینتی است که شکل خاصی دارد. برگ‌های سبزرنگ بزرگ، دندانه‌داری دارد که معمولاً پوشیده از کرک است. میوه‌ها کروی یا بیضی شکل هستند. پوست میوه‌ سبز رنگ با نوارهای سبز تیره است و وزن هر کدام از هندوانه‌ها به ۲ تا ۳/۵ کیلو می‌رسد. این هندوانه دارای پوست نازکی است. کیفیت و طعمشیرین و بسیار خوبی دارد و بسیار بازارپسند است.قسمت گوشتی این گیاه آبدار و به رنگ زرد شبیه میوه آناناس است. در قسمت گوشتی این گیاه تعداد کمی تخمه به رنگ سیاه وجود دارد که قابل خوردن نیست.

هندوانه ابوجهلمیوه‌ای تلخ‌مزه است که در فارسی با نام‌های خربزه روباه، کدوی تلخ و سیب تلخ و در عربی با نام‌های حنظل، مراره الصحاری و علقم و در فرهنگ اچمی‌زبان‌های جنوب ایران به نام خزَرَ (تلفظ: Khazara) نام برده شده است. هندوانه ابوجهلاز راسته کدوئی‌ها (Cucurbitales) از تیره کدو (Cucurbitaceae)، از سرده سیترولوس (Citrullus) بوده و نام علمی آن Citrullus colocynthis است. مصرف آن باعث کولیت شدید شده و به علت مواد سمی خطرناک است. نام نوعی گیاه بالارونده بومی حوضه مدیترانه به‌ویژه ازمیر ترکیه، نوبه آفریقا و تریسته ایتالیا است. این گیاه از خانواده هندوانهاست اما با هندوانه معمولی تفاوت‌هایی دارد شامل اندازه کوچک‌تر، جسم سفت‌تر و مزه تلخ.

تخم جاچونی که به اشتباه معروف به تخم ژاپنی (تخمه ژاپنی) نامیده می‌شود و به هندوانهآجیلی معروف است، یکی از دانه‌های خوراکی است که نوعی آجیل است. این دانه‌ها تخم نوعی هندوانه بوده که در ظاهر همانند هندوانه‌های معمولی است ولی تنها دانه‌های آن مصرف می‌شود و خود هندوانه خوراک دام می‌شود. بافت داخلی این هندوانه در رقم‌های مختلف گاهی قرمز و یا گاهی زرد یا سفید است و معمولاً بدون مزه است ولی برخی معتقدند مزه شیرینی دارد ولی قابل خوردن نیست. هندوانه جاپونیدر شهر جابان یا جابُن واقع در دماوند کاشته می‌شود و مبدأ این دانه‌ها نیز در این شهر بوده البته دهه‌هاست (بیش از ۳۰ سال) که دیگر این هندوانهدر این منطقه پیدا نمی‌شود و باغ‌ها جای زمین‌های کشت هندوانه را گرفته است. نود سال پیش برای اولین بار این هندوانه در جابان کاشته شد. این نوع تخمه در یکی از روستاهای اطراف دماوند جابان (jâbân) که همسایه غربی سربندان بوده و ساکنان آن نیز از نژاد کرمانج هستند کشت می‌شود و در واقع نام اصلی آن تخمه جابانی است. به غیر از جابان دماوند یک روستا هم در حوالی سبزوار با نام جابان وجود دارد و سال‌هاست در آن روستا هم تخمه‌های جابونی کشت می‌شود. در روستاهای خراسان شمالی، جنوبی و رضوی تا استان گلستان کشت این نوع از تخمه رواج دارد و سالیانه در حدود ١۵‌هزار تن تولید داخلی است.

کاشت بذر هندوانه

کاشت هندوانهبسیار ساده است و بذرها به‌سرعت جوانه می‌زنند. هندوانه با آفتاب کامل و خاک رسی شنی نیاز دارد. اگر فضای کافی برای کاشت بذر هندوانهندارید می‌توانید با کمی مراقبت آن را در گلدان و در جایی نورگیر بکارید. هندوانه گیاهی یک‌ساله و تقریباً رونده است که نحوه رشد آن شبیه تاک است درنتیجه برای کاشت در گلدان حتماً باید برای آن قیم (نگه‌دارنده) ببندید. همچنین برای جدا نشدن هندوانه از بوته در طول رشد نباید زیر آن خالی باشد، برای این کار می‌توانید هندوانه را بعد از کمی درشت شدن درون تور قرار دهید و به محلی ببندید. برای کاشت هندوانه ابتدا بذرهای آن را به مدت ۲۴ یا حداکثر ۴۸ ساعت در آب خیس نموده سپس گودال‌هایی به عمق ۲۰ سانتی‌متر ایجاد کرده و تا ارتفاع ۱۵ سانتی‌متر گودال را از خاک نرم و کود حیوانی پوسیده پر می‌کنیم. سپس ۲ تا ۳ عدد بذر را داخل گودال قرار می‌دهیم به‌طوری‌که بذرها در عمق ۳ تا ۵ سانتی‌متری قرار بگیرد و بر روی آن خاک نرم می‌ریزیم.

هندوانهرا معمولاً به‌صورت مستقیم می‌کارند و نشاء گیری آن توصیه نمی‌شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها نباید خاک خیلی خشک شود. درصورتی‌که قصد کاشت در گلدان را دارید باید گلدانی بزرگ با ارتفاع حداقل ۳۰ و قطر ۳۰ سانتی‌متر انتخاب کنید و حتماً گلدان را در محیطی قرار دهید که روزانه ۷ تا ۸ ساعت نور مستقیم خورشید داشته باشد. گلدان خود را باید با خاک بسیار غنی پر کنید. ترکیب کود حیوانی و خاک باغچه یا کمپوست برای کاشت هندوانهمناسب است. کود حیوانی حتماً پوسیده باشد. پس از رشد گیاهان و چهار برگه شدن آن‌ها بوته‌های ضعیف را با ناخن حذف کنید و بوته قوی‌تر که رشد بیشتری در این مدت داشته را نگه‌دارید. حذف علف‌های هرز اطراف بوته در طول دوره رشد هندوانه ضروری است. هندوانه رونده است و اگر در گلدان کاشته‌اید باید به‌وسیله قیم یا داربست مناسب بوته نگه داشته شود. همچنین هندوانه به دلیل وزن زیاد نباید آویزان باشد، بهتر است گلدان هندوانه در محلی قرار گیرد که بوته بر روی زمین رشد کند.

نکات کاشت بذر هندوانه

هندوانهبرای رشد نیاز به آفتاب کامل و طولانی و گرما در طول روز دارد، هندوانه به سرما بسیار حساس بوده و با شروع سرما گیاه از بین می‌رود.

هندوانهدر شهرهای شمالی کشور و شهرهایی که رطوبت بالایی دارند نیز رشد مناسبی داشته ولی رطوبت بالای هوا احتمال بیماری‌های قارچی را نیز بالا می‌برد که باید به این نکته توجه داشت.

بهترین دما برای جوانه‌زنی هندوانهدمای ۱۵ تا ۲۵ درجه است درنتیجه بعد از رفع سرمای زمستان و گرم شدن هوا اقدام به کاشت نمایید.

خاک هندوانهباید غنی باشد، برای این امر می‌توان قبل از کاشت به زمین کشت مقدار کود دامی پوسیده اضافه کرد.

هندوانهباید بعد از رفع سرمای بهاره کشت شود، هندوانه را معمولاً به‌صورت جوی و پشته‌ای می‌کارند.

فاصله بین پشته‌ها را ۵۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر و فاصله بین بوته‌های هندوانهرا نیز معمولاً ۵۰ تا حداکثر ۱۰۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.

اگر در شهری زندگی می‌کنید که تابستان‌های کوتاهی دارد، باید چند هفته قبل از شروع فصل بهار اقدام به کاشت بذرها در گلخانه یا محیطی گرم بنمایید.

برداشت هندوانه

زمان برداشت هندوانههمیشه پرسش بوده، کشاورزان عزیز این زمان را به‌صورت تجربی تشخیص داده ولی از چند راه می‌توان به رسیدن کامل هندوانه و زمان برداشت آن مطلع شد:

با زدن ضربه به هندوانهباید صدایی خفه و بم شنیده شود، میوه‌های نارس صدای تیزتری دارند.

رنگ میوه‌های رسیده روشن‌تر و به زردی می‌زند.

قسمتی از میوه که بر روی زمین قرار دارد باید به رنگ زرد روشن باشد، میوه‌های نارس به رنگ سفید یا روشن هستند.

قسمت انتهایی ساقه که به میوه متصل می‌شود در هندوانه‌های رسیده خشک‌شده و به رنگ تیره است.

آب‌وهوا

هندوانهیک گیاه فصل گرم است. نسبت به گرما بیشتر از سایر گیاهان تیره کدوییان مقاوم است. این گیاه مخصوص مناطقی است که دارای تابستانی طولانی و گرم هستند. ازاین‌رو تابستان‌های خشک و به نسبت مرطوب برای آن‌ها مناسب است.

خاک

هندوانهخاک‌های سبک و شنی را که از نظر مواد غذایی غنی هستند را می‌پسندد. در خاک‌های رسی هم محصول خوبی می‌دهد. به‌شرط آب زیرزمینی پایین باشد. بهترین pH برای هندوانه ۶ تا ۷ است. برای آماده‌سازی زمین مثل خیار عمل می‌شود با این تفاوت که فاصله جوی‌ها بیشتر در نظر گرفته می‌شود که این فاصله شاید ۴ الی ۵ متر نیز برسد.

فواید هندوانه

مصرف میوه ها و سبزی ها از انواع مختلف با کاهش خطر بسیاری از بیماری های مرتبط با سبک زندگی پیوند خورده است. مطالعات بسیاری نشان داده اند که افزایش مصرف مواد غذایی گیاهی مانند هندوانهخطر چاقی، مرگ و میر کلی، دیابت، و بیماری قلبی را کاهش می دهد. از دیگر خواص هندوانهمی توان به بهبود شرایط پوست و مو، افزایش انرژی و کاهش وزن اشاره کرد.

برای خرید بذر هندوانهو سایر صیفی جاتبه فروشگاه بذر ظرافتمراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : معرفی برخی ارقام خربزه

خربزهدارای ارقام زیادی است. خربزه پوست سبزدارای پوست سبز رنگ تیره است و چروک‌های بزرگی بر روی پوست وجود دارد. خربزهپوست سبز دارای گوشت سبز رنگ است. خربزه خاتونیدارای پوست زرد به همراه خطوط موازی سبز کمرنگ و میوه به صورت دوکی شکل کشیده با گوشتی سفید و مایل به زرد می‌‎باشد. خربزهسرشار از ویتامین A و C است. خربزه گوشت زردمیوه‌ای مناسب برای افرادی است که در روزهای گرم تابستان به دنبال یک میوه شیرین و تازه می‌گردند. این میوه معمولاً به خاطر پوست صاف و گوشت رنگ زردشناخته شده است و یکی از محبوب‌ترین اعضای خانواده Cucumis melo همراه با هندوانه و طالبی است. خربزهگوشت زرد همچنین دارای ارزش غذایی بالایی است. از ویتامین B تا زینک، هر تکه از این میوه حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی است. اندازه آن معمولاً از کوچک تا متوسط در شکل گرد یا بیضی‌شکل است. برخلاف سایر خربزه‌هایی که در آب‌وهوای گرمسیری رشد خوبی دارند، خربزه گوشت زرد در مناطق گرم و خشک بهتر رشد می‌کنند.

خربزه تیلنوعی خربزهاز خانواده Cucurbitaceae با نام علمی Galia Melom است. خربزه تیل آتشیبسیار شبیه به طالبی است ولی بسیار شیرین‌تر می‌باشد و به دلیل شیرینی بسیار زیاد معروف شده است. بوته خربزهتیل آتشی مانند سایر خربزه‌ها است. گیاه دارای ساقه طویل و خزنده بوده و برگ‌های درشت آن به‌صورت متناوب در طول ساقه می‌رویند. در هر بوته ۳ تا ۵ میوه تولید می‌شود. خربزه تیل آتشی دارای ویتامین C، ویتامین A، کاروتنوئید، بیوفلاوونویدها، مواد معدنی مختلف مانند پتاسیم، کلسیم و آهن است و همچنین حاوی مقادیر قابل‌توجهی از فیبرهای غذایی، ازجمله پکتین است. همچنین چربی، کلسترول و کالری کمی دارند.

یکی از این ارقام مشهور خربزه آناناسی(Ananas Melon) از خانواده Cucurbitaceae است. خربزه آناناسبرای اولین بار در آفریقا یافت شد. سپس از آفریقا در سال ۱۷۷۷ میلادی به فرانسه راه یافت. توماس جفرسون در سال ۱۷۹۴ آن را در Monticello (خانه شخصی و آرامگاه توماس جفرسون، نویسنده اعلامیه استقلال آمریکا و از بنیان‌گذاران کشور ایالات‌متحده است) کشت نمود. این نوع خربزهدارای عطری خوش و مزه‌ای بسیار لذیذ و خوشمزه است و گوشت آن زرد تیره تا نارنجی‌رنگ می‌باشد. خربزه آناناس در سراسر خاورمیانه کاشته می‌شود. بوته‌های آن رونده بوده و بر روی زمین پخش می‌شوند. خربزه آناناسی مخزنی از بتا کاروتن، فولات، پتاسیم، منیزیم، منگنز، مس، ویتامین A، C و K و فیبر رژیمی بوده. بوته‌های را به‌صورت ردیفی کشت می‌کنند. فاصله بین هر دو بوته را ۵۰ سانتی‌متر و فاصله ردیف‌های کاشت را ۱۵۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.

خربزه گوشت سبزمیوه‌ای مناسب برای افرادی است که در روزهای گرم تابستان به دنبال یک میوه شیرین و تازه می‌گردند. این میوه معمولاً به خاطر پوست صاف زرد و گوشت رنگ سبز شناخته شده است و یکی از محبوب‌ترین اعضای خانواده Cucumis melo همراه با هندوانه و طالبی است. خربزهگوشت سبز همچنین دارای ارزش غذایی بالایی است. از ویتامین B تا زینک، هر تکه از این میوه حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی است. اندازه آن معمولاً از کوچک تا متوسط در شکل گرد یا بیضی‌شکل است. اگر چه این میوه به‌طورمعمول برای داشتن گوشت سبز مایل به سبز و پوست زرد شناخته شده است، اما در واقع در سایر رنگ‌ها و بافت نیز موجود می‌باشد. تعدادی از آن دارای پوست زرد روشن به علت جهش هستند، درحالی‌که گونه‌های دیگر دارای گوشت نارنجی فوق‌العاده هستند. برخلاف سایر خربزه‌هایی که در آب‌وهوای گرمسیری رشد خوبی دارند، خربزه گوشت سبز در مناطق گرم و خشک بهتر رشد می‌کنند. اگر در یک منطقه مرطوب کاشته شوند ممکن است میوه‌های کوچک‌تر را با مقاومت کم‌تر نسبت به آفات و بیماری‌ها تولید کنند.

خربزه مینویا خربزهمشهدی (تایباد) یا راکت زرد نام محبوب‌ترین خربزه در ایران بوده که ممکن نیست طعم آن را نچشیده باشید، این خربزه درصورتی‌که در زمان مناسب از بوته جدا شود و به‌طور کامل رسیده باشد طعم شیرین دارد. شهرستان‌های تایباد در خراسان رضوی، گرمسار، سمنان و سرخه از مکان‌های مهم کشت خربزه در ایران است که در این بین خربزه تایباد (که بعضاً به اشتباه خربزه مشهدی نامیده می‌شود) به لحاظ طعم و کیفیت و شهرت در رتبه بالاتری قرار دارد.

خربزه کانارییا خربزهقناری که به دلیل رنگ زرد قناری آن نام گرفته است و ربطی به جزایر قناری ندارد اغلب با نام جون کاناری (Juan Canaria) شناخته می‌شود. این خربزه شیرین‌تر از خربزه عسل بوده و بافت داخلی آن همانند گلابی ولی نرم‌تر از آن است. خربزه کاناری گاهی با نام‌هایی همچون خربزه اسپانیایی، خوان کانری، Jaune des Canaries و Amarillo نیز شناخته می‌شود. خربزه کاناری بیشتر در مناطق آسیایی مانند ژاپن، کره جنوبی و مراکش یافت می‌شود. در ایران نیز به‌صورت محدودتر از خربزه‌های تایباد و مشهد کاشته می‌شود. خربزه کاناری نسبتاً میان‌رس بوده و بعد از ۹۰ تا ۱۰۰ روز از کاشت برداشت آغاز می‌شود. یکی از ویژگی‌های خربزه کاناری ماندگاری بالای آن است که باعث شده جزو خربزه‌های صادراتی در جهان محسوب شود. خربزه‌های کاناری منبع خوبی از ویتامین‌های A و C هستند. آن‌ها همچنین یک منبع آروماتیک فیبر هستند. همچنین بهبوددهنده بیماری قلبی، دیابت، چاقی و فشارخون بالا است.

کاشت

کاشت خربزهمانند بقیه گیاهان هم‌خانواده به‌صورت جوی پشته و کپه‌ای و به روش نم­کاری است. تعداد ۳ الی ۵ بذر خربزهخیس‌خورده در هر کپه کاشته می‌شود. بعد از سبز شدن تعداد بوته‌ها به ۲ یا ۳ و گاهی به یک بوته کاهش داده می‌شود و این زمانی است که بوته ۴ برگی شده باشد فاصله بین دو بته حدود ۶۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر و فاصله دو خط کشت بین ۲ تا ۳ متر است.

برای داشتن محصولی زودرس یا در مناطقی که دوره رشد کوتاه است می‌توان در گلخانه یا شاسی داخل گلدان‌های جیفی پات اقدام به کشت کرد و در زمان مناسب بوته‌های آماده‌شده در جیفی پات را به محل اصلی منتقل نمود. مقاوم کردن بوته‌ها قبل از انتقال به محل اصلی الزامی است.

داشت

مراقبت‌های لازم پس از کاشت نشاء عبارت‌اند از آبیاری، دفع علف‌های هرز و سله شکنی است. پس از کشت، آبیاری اهمیت زیادی دارد. به‌طوری‌که یک دوره خشکی شدید باعث ریزش گل‌ها و میوه‌ها می‌شود. پس از انتقال نشا باید ابتدا روزانه آبیاری صورت گیرد و پس از آن بسته به نوع خاک و شرایط آب و هوایی هر ۷ روز یک‌بار باید آبیاری انجام گیرد. طول دوره رشد خربزهبین ۸۰ تا ۱۰۰ روز متفاوت است. سله شکنی، آبیاری و وجین علف‌های هرز از جمله مراقبت‌های زراعی خربزه است. هرس و گل گیری در خربزه مرسوم است. به‌این‌ترتیب که پس‌ازآنکه گیاه گل داد، به ازای هر ساقه ۲ تا ۴ میوه را نگه‌داشته و بقیه را حذف می‌کنند. در هرس خربزه، ساقه اصلی را بعد از برگ سوم و ساقه فرعی را بعد از برگ پنجم قطع می‌کنند.

برداشت

زمان برداشت به عوامل مختلفی بستگی دارد، این گیاه گونه‌های زودرس، میان‌رس و دیررسی دارد. لذا موقع برداشت آن‌ها به نوع واریته هم بستگی دارد. از دیگر عوامل زمان برداشت فاصله تا بازار مصرف است. اگر بازار نزدیک باشد بهتر است دیرتر برداشت شود تا شیرین‌تر شود و کامل برسد ولی در صورت دوری بازار مصرف توصیه می‌شود زودتر برداشت شود چون میوه‌های رسیده شدید در هنگام جابجایی آسیب می‌بیند. معمولاً خربزهرا در زمان رسیدن کامل برداشت می‌کنند زیرا در این زمان میوه‌ها دارای قند زیادتر هستند. خربزه زمانی رسیده است که در اطراف دم میوه خطوط مدوری تشکیل گردد. همچنین خربزه رسیده را می‌توان از برجستگی شبکه‌های روی خربزه، تغییر رنگ پوست آن و نرم شدن سر خربزه تشخیص داد.

آب‌وهوا

خربزهمانند بقیه گیاهان خانواده Cucurbitaceae طالب آب‌وهوای گرم و آفتابی است. آها گیاهان یک‌ساله‌اند و احتیاج به فصل رشد طولانی دارند. در مناطقی کاشته می‌شود که بین آخرین سرمای بهاره و اولین سرمای پاییزه حدود ۱۴۰ روز فاصله باشد. هوای مرطوب مناسب رشد آن‌ها نیست و میوه آن‌ها در این نوع هوا شیرین نمی‌شود. ضمن اینکه هوای مرطوب در آن‌ها موجب اشاعه بیماری‌های قارچی می‌شود. هوای گرم و خشک باعث شیرین‌تر شدن میوه در این گیاه می‌گردد. همین‌طور هوای ابری مناسب رشد خربزهنیست.

خاک

بهترین زمین برای کاشت این گیاه خاکه‌ای شنی و سبک با pH بین ۵/۵ تا ۷ است. در کشت باید به این نکته توجه کرد که خربزهدر زمین‌های سنگین و رسی رشد خوبی ندارد و باید کمی هوموسی و دارای مواد آلی باشد. خربزه از جمله صیفی‌هایی است که مواد غذایی زیادی از زمین جذب می‌کند. به همین دلیل استفاده از کودهای شیمیایی کامل ازت فسفر و پتاسیم توصیه می‌شود.

نور

نور کامل و آفتاب مستقیم برای این گیاه مناسب است.

آبیاری

صرف‌نظر از اینکه در باغچه یا در گلدان می‌کارید، همیشه خاک آن را باید مرطوب نگهدارید. مخصوصاً زمانی که گیاه در حال رشد است باید همیشه خاک آن خیس باشد. البته باید گلدان و یا خاک باغچه شما زهکشی مناسبی داشته باشد زیرا که آبیاری زیاد نیز موجب گندیدن گیاه می‌شود.

برای خرید بذر خربزهو سایر صیفی جاتبه فروشگاه بذر ظرافتمراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : علف چای (گل راعی، هوفاریقون)

گل مغربیگیاهی علفی و گل‌دار از خانواده Onagraceae و بومی آمریکای شمالی و جنوبی بوده که بیشتر به‌عنوان گیاهی دارویی کاشته می‌شود ولی می‌توان به جهت گل‌های زیبایش آن را به‌عنوان گیاهی زینتی مورد کاشت قرار داد. گل مغربی دارای گونه‌های فراوانی (حدوداً ۱۵۰ تا ۲۰۰ مدل) و دو رنگ گل مغربی زردو گل مغربی صورتیاست که به‌صورت یک‌ساله یا چندساله کشت می‌شود. گل مغربیاوایل قرن هفدهم به‌عنوان گیاه زینتی در باغ گیاه‌شناسی به اروپا معرفی شد و پس از حدوداً ۱۰۰ سال بعد خواص دارویی آن کشف شد و به‌عنوان گیاهی دارویی شناخته شد. تمامی قسمت‌های گیاه گل مغربی مصارف دارویی، آشپزی، خوراکی، پزشکی دارد. این شامل ریشه‌ها، برگ‌ها، شکوفه‌ها، جوانه‌های گل و دانه می‌شود.

ریشه‌های گل مغربیضخیم و گوشتی و به رنگ قرمز است. ریشه‌ها می‌توانند خام یا پخته‌شده مانند سیب‌زمینی مصرف شوند. برگ‌های گیاه گل مغربی در سال اول و تا قبل از رویش گل‌ها می‌تواند به‌صورت خام به‌عنوان سالاد یا در سوپ و مانند اسفناج مصرف نمود. در برخی قبیله‌های آمریکایی از برگ‌های آن نوعی چای تهیه می‌کنند. گل‌های زرد گیاه مغربی معمولاً پس از غروب آفتاب شکوفا می‌شود و دلیل نام‌گذاری آن نیز همین است. گل‌های آن دارای عطر مطلوبی است و جذب کنده پرنده‌ها و پروانه‌ها و زنبورها است که معمولاً در طول روز به‌صورت جمع و پژمرده دیده می‌شود و بعد از غروب آفتاب تا طلوع آن شکوفا می‌شود. ارتفاع این گیاه حدوداً ۴۰ تا ۱۵۰ سانتی بوده و برگ‌های کشیده و بیضوی دارد و گل‌های آن به رنگ زرد و در برخی گونه‌ها به رنگ سفید یا صورتی بوده که از اواخر بهار تا اواسط یا اواخر تابستان ظاهر می‌شود. گل‌ها در برخی گونه‌ها درشت‌تر و در برخی گونه‌ها کوچک‌تر ظاهر می‌شود.

گل مغربیدر اصل گیاهی دارویی بوده ولی از این گیاه برای کاشت در حاشیه باغ‌ها نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد. کشور چین بزرگ‌ترین تولیدکننده گیاه مغربی است. از این گیاه در صنایع عطرسازی، داروسازی و لوازم آرایشی استفاده می‌شود. ساقه گل دهنده گل مغربی که دارای کرک‌های ریزی است گاهی در سال دوم کاشت ظاهر می‌شود. گل‌ها دارای چهار گلبرگ بوده و معمولاً به‌صورت گل آذین خوشه‌ای ظاهر می‌شود. کپسول‌های بذر این گیاه نیز حاوی دانه‌های ریز و قهوه‌ای‌رنگ می‌باشد که به‌سرعت بعد از رسیدن به روی زمین پخش می‌شود و یکی از مشکل‌های برداشت بذر است.

گل مغربی گیاهی مقاوم به خشکی و کم‌آبی است و به غرق آبی بودن خاک حساس است همچنین نسبت به سرما نیز مقاوم بوده اگرچه سرما باعث کاهش مواد مؤثر در دانه‌ها و گیاه می‌شود. بخش اصلی و دارویی گل مغربی دانه‌های روغنی و تلخ مزه آن است که معمولاً ماه مرداد تا مهرماه زمان برداشت می‌باشد. عملکرد بذر گل مغربیدر چین بین ۱۱۲۵ و ۱۵۳۰ کیلوگرم در هکتار است. نام‌های دیگر گیاه گل مغربی عبارت‌اند از: Narrow leaf evening، primrose، sun drops، Evening primroses، narrow leaved sundrops و حشیشه الحمار.

کاشت

گل مغربی به‌راحتی از طریق بذر تکثیر می‌شود. ولی قلمه‌زنی و خوابانیدن نیز روش‌های رایج برای ازدیاد این گیاه است. کاشت بذر نیز هم به‌صورت مستقیم و هم غیرمستقیم (نشاء کاری) انجام می‌شود که معمولاً کاشت غیرمستقیم پیشنهاد می‌شود و رایج‌تر است. بذر معمولاً در فصل بهار یا پاییز کشت می‌شود. تقسیم بوته در اوایل بهار و قلمه‌زنی که از گیاه‌های چندساله گرفته می‌شود در اواخر بهار صورت می‌گیرد. قبل از کاشت بذر گل مغربیرا به مدت ۶ تا ۱۲ ساعت در آب خیس نمایید. سپس بذر گل مغربی را در عمق ۰٫۵ تا ۱٫۵سانتی‌متری بکارید. بهترین فصل برای کاشت بذر گل مغربی بهار و تابستان و در مناطق گرمسیر پاییز است هنگامی‌که دمای هوا بالاتر از ۱۵ درجه شد و سرمای زمستان به اتمام رسید می‌توانید بذرهای خود را مستقیم در زمین اصلی یا گلدان موردنظر بکارید.

برای کاشت در گلدان باید گلدانی با حداقل سایز ۱۰ انتخاب نمایید و به‌طورکلی در هر سایز گلدان، بذرها را به فاصله ۵ تا ۱۰سانتی‌متر در گلدان بکارید بعدازاینکه گیاهان رشد کردند می‌توانید گیاهان اضافی را برای رشد بهتر باقی گیاهان حذف نمایید. برای کاشت خانگی در فصل بهار یا تابستان بذر گل مغربیرا ۶ تا ۱۲ ساعت در آب خیس نمایید سپس در سینی نشاء یا لیوان‌های یک‌بار مصرف که با خاک تمیز ترجیحاً ترکیب (کوکوپیت + پرلیت + پیت ماس) پرشده در عمق ۰٫۵ تا ۱٫۵سانتی‌متری بکارید. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد. همچنین از آبیاری زیاد بپرهیزید تنها کافی است اجازه ندهید خاک خشک شود بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است. بعد از رشد گیاهان و رسیدن به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵سانتی‌متر آن‌ها را به زمین اصلی یا گلدانی با سایز حداقل ۱۰سانتی‌متر منتقل کنید یا اینکه از همان ابتدا بذرها را به‌صورت مستقیم در محل اصلی بکارید تا نیاز به جابجایی نباشد.

برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود یا در کل طول سال با ایجاد شرایط کاشت اقدام به پرورش این گیاه نمود. برای کاشت بذر گل مغربیدر باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بعد از رشد جوانه‌ها و آماده شدن نشاءها یعنی رسیدن گیاه به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰سانتی‌متر، آن‌ها را به محل اصلی کاشت منتقل کنید. تا قبل از جوانه‌زنی بذر گل مغربی، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی غرق آبی نه. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید. توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود.

علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید. وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه می‌شود. گل مغربی را هم به‌صورت کرتی و هم به‌صورت ردیفی می‌توانید کشت کنید. برای کاشت ردیفی فواصل بین ردیف‌ها را ۵۰ تا ۷۰ و فواصل بین گیاهان را ۲۰ تا ۳۰سانتی‌متر در نظر بگیرید. گل مغربی گیاهی مقاوم بوده و تقریباً دچار آفات خاصی نمی‌شود. بخش اصلی و دارویی گل مغربی دانه‌های روغنی و تلخ مزه آن است که معمولاً ماه مرداد تا مهرماه زمان برداشت می‌باشد. عملکرد بذر گل مغربیدر چین بین ۱۱۲۵ و ۱۵۳۰ کیلوگرم در هکتار است.

شرایط محیط و نگهداری

خاک

برای کاشت و رشد نیاز به خاک نیمه سبک و با زهکشی مناسب دارد که خیلی آب را در خود نگه ندارد. خاک شنی ماسه‌ای و لومی مرطوب و دارای زهکشی مناسب با ph حدوداً ۶ برای رشد گل مغربیایده آل است. این گیاه تحمل خاک‌های آهکی، شور، صخره‌ای، خشک و کم‌عمق را نیز دارد و به‌طورکلی نسبت به نوع خاک حساس نیست.

آبیاری

تحمل خشکی و کم‌آبی گیاه گل مغربینسبتاً خوب است ولی در کل نیاز به آبیاری آن متوسط است و آبیاری منظم باعث افزایش عملکرد آن می‌شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد. همچنین از آبیاری زیاد بپرهیزید تنها کافی است اجازه ندهید خاک خشک شود بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است.

نور

نیاز به محیطی کاملاً پرنور و روشن و آفتاب کامل و مستقیم دارد. رشد و عملکرد آن در سایه کاهش می‌یابد.

دما

گل مغربیگاهی تا دمای ۵- درجه را نیز تحمل می‌کند. دمای مناسب برای جوانه‌زنی بذر گل مغربی۱۵ تا ۲۰ درجه بوده و دمای مناسب برای رشد این گیاه حداقل ۲- و حداکثر ۳۵ درجه است.

خواص دارویی و نحوه مصرف

همان‌طور که گفته شد در ابتدای کشف گل مغربیاین گیاه بیشتر به‌عنوان گیاهی زینتی کاشته می‌شد و صد سال بعد به‌عنوان گیاهی دارویی شناخته شد و به فواید گل مغربیپی بردند. امروزه از این گیاه در قالب کپسول گل مغربی، قرص گل مغربی، پماد گل مغربی، روغن گل مغربیو لوسیون گل مغربییافت می‌شود. دانه‌های رسیده این گیاه بخش اصلی دارویی این گیاه را تشکیل می‌دهد. ذرت‌های این گیاه دارای ۲۰ تا ۳۰ درصد روغن هستند که یک منبع تجاری مهم جهت گاما لینولنیک اسید (GLA) می‌باشند. برخی از محققین عنوان کرده‌اند که باوجود حضور سطوح بالای گاما لینولنیک اسید در بذر گیاهانی مانند گل‌گاوزبان به نظر می‌رسد روغن بذور گل مغربیفعال‌ترین فرم بیولوژیکی گاما لینولنیک اسید را دارا است.

در ادامه به برخی خواص گل مغربیاشاره می‌کنیم:

بهبود و التیام دهنده زخم‌ها

خاصیت ضدالتهابی

بهبود درمان بیش فعالی کودکان

آرام‌بخش و ملین

برای درمان بیماری آرتریت روماتوئید و بیماری اسکلروز مفید است

درمان بیماری‌های پوستی و اگزما

کاهش آسیب عصبی ناشی از دیابت

درمان عفونت‌های ویروسی

درمان بیمارهای ناشی از کم‌کاری سلول‌های کبدی

تأمین‌کننده اسیدهای چرب ضروری بدن

ضد سرطان و کاهش‌دهنده سطح کلسترول

کاهش‌دهنده فشارخون

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : علف چای (گل راعی، هوفاریقون)

حسن یوسف با نام علمی Solenostemon scutellarioides در گروه گیاهان آپارتمانی برگ رنگی و دارای ۱۵۰ گونه است. حسن یوسف برای کاشت در گلدان، باغ و باغچه بسیار مناسب است و چشم انداز بسیار زیبایی به وجود می‌آورد و درصورتی‌که زمستان در معرض سرما نباشد به‌صورت چندساله رشد می‌کند. حسن یوسف‌ها به خاطر زیبایی رنگ برگ‌هایشان هم درون آپارتمان و هم در بیرون در ردیف گیاهان پرارزش و دوست داشتنی قرار می‌گیرند. وجه تمایز حسن یوسف با بسیاری دیگر از گیاهان خانگی برگ‌های رنگارنگ آن است که می‌تواند در بین گیاهان دیگر متمایز باشد. جلوه گیاه حسن یوسفبه برگ‌های زیبای آن است؛ بنابراین در داخل خانه باید در محل روشن نگهداری شود تا برگ‌ها رنگ خود را حفظ کنند. حسن یوسف رنگین کمان میکس مخلوطی از بهترین و زیباترین رنگ‌ها است. گیاه حسن یوسف برای برگ‌های زیبایی که به جای گل رشد می‌کنند پرورش داده می‌شود. حسن یوسف رنگین کمان میکس برای کاشت در گلدان، باغ و باغچه بسیار مناسب است و چشم انداز بسیار زیبایی به وجود می‌آورد. گیاه حسن یوسف در صورتی که زمستان در معرض سرما نباشد به‌صورت چندساله رشد می‌کند.

کاشت

کاشت حسن یوسفاز بذربسیار آسان است و اگر طبق دستورالعمل ذیل مراحل کاشت را انجام دهید به‌راحتی طی ۲ تا ۳ هفته شاهد جوانه‌زنی خواهید بود. گیاه حسن یوسف هم برای کاشت در گلدان و هم برای کاشت در زمین مناسب است. درصورتی‌که قصد دارید گیاه را در خانه نگه‌داری کنید هر زمان از سال می‌توانید اقدام به کاشت نمایید. اگر می‌خواهید حسن یوسف را در زمین بکارید بذرها را ۶ تا ۸ هفته قبل از پایان سرما نشا کنید و سپس نهال‌ها را بعد از رفع سرما در بهار به زمین انتقال دهید.

بذر حسن یوسفرا روی یک خاک سبک قرار دهید، سپس آن‌ها را با لایه بسیار نازکی خاک بپوشانید. تا زمان جوانه‌زنی خاک حسن یوسفرا مرطوب نگه دارید. دمای مناسب برای جوانه‌زنی بذرحسن یوسف ۱۸ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. جوانه‌زنی بذر حسن یوسف ۱۲ تا ۲۱ روز طول می‌کشد. به‌محض اینکه جوانه‌ها ظاهر شدند، گلدان را در یک پنجره آفتابی قرار دهید. درصورتی‌که از چراغ رشد استفاده می‌کنید، روزانه ۱۲ ساعت باید روشن باشد. درصورتی‌که بذرها را در سینی نشا کاشته‌اید بعد از اینکه گیاه دو برگ تشکیل داد، هر نهال را در یک حفره از سینی نشا قرار دهید یا هر نهال را در یک گلدان بکارید. ۳ تا ۴ هفته بعد از جوانه‌زنی از یک کود کامل طبق دستورالعمل شرکت سازنده استفاده کنید. نهال‌های حسن یوسف را بعد از اتمام سرما به زمین منتقل کنید. قبل از انتقال نهال‌ها به زمین باید آن‌ها را مقاوم کنید. به این صورت که به مدت یک هفته در یک مکان سایه‌دار قرار دهید (جایی که از باد و آفتاب شدید محافظت شود).

اگر شب‌ها سرد باشد نهال‌ها را شب به خانه منتقل کنید و سپس در روز بیرون از خانه قرار دهید. بعد از یک هفته یک مکان دارای آفتاب کامل یا سایه-آفتاب برای کاشت نهال حسن یوسف انتخاب کنید. خاک باید غنی و دارای زهکشی خوب باشد. بهتر است قبل از کاشت خاک را به عمق ۲۰ سانتی‌متر شخم بزنید. علف‌های هرز و سنگ‌ها را از آن بیرون آورید و خاک را با کودهای ارگانیک یا کمپوست مخلوط نمایید. یک گودال در زمین حفر کنید و هر نهال را در آن قرار دهید به‌گونه‌ای که ریشه به‌خوبی پوشیده شود. فاصله بین نهال‌های حسن یوسف را ۳۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. خاک را به‌طور مرتب مرطوب کنید. مواظب علف‌های هرز باشید و آن‌ها را کنترل نمایید. برای حفظ رطوبت و جلوگیری از رشد علف‌های هرز می‌توانید در اطراف نهال‌های حسن یوسف مالچ اضافه کنید. بعد از مشاهده رشد جدید در گیاه از یک کود متعادل استفاده نمایید.

هر زمان در گیاه گل مشاهده کردید بلافاصله آن را قطع کنید، زیرا گیاه به‌جای تولید ریشه قوی‌تر و برگ‌های ضخیم، شروع به تولید دانه می‌کند. درصورتی‌که قصد دارید گیاه حسن یوسف را در گلدان نگه دارید باید هر نهال را در یک گلدان با قطر و عمق حداقل ۲۵ سانتی‌متر بکارید. اگر از گلدان‌های بزرگ‌تر استفاده می‌کنید بین نهال‌ها ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر فاصله قرار دهید. از خاک غنی با زهکشی خوب برای پر کردن گلدان استفاده کنید. گلدان را در یک پنجره آفتابی بگذارید. در طول فصل رشد هر دو هفته یک‌بار به گیاه کود مایع متعادل دهید. از کودهای آهسته نیز می‌توانید استفاده نمایید. خاک را مرطوب نگه دارید ولی از خیس کردن خاک اجتناب کنید.

شرایط پرورش و نگهداری گل حسن یوسفدر منزل و آپارتمان

نحوه آبیاری حسن یوسف:بستر کاشت حسن یوسف باید مرطوب نگه‌داشته شود که البته این به معنی خیس و غرقاب شدن خاک نیست. گیاهان جوان در برابر خشکی کشیدن حساس‌تر از گیاهان بالغ هستند. بهتر است قبل از آبیاری سطح خاک را بررسی کنید و اگر سطح خاک رطوبت خود را تا حدودی از دست داده بود گیاه را آب دهید. در طی زمستان از آبیاری گیاه کم کنید اما مراقب خشکی نکشیدن گیاه باشید.

غبار پاشی و رطوبت حسن یوسف:در روزهای گرم رطوبت مکان نگهداری حسن یوسفرا افزایش دهید و بهتر است که این کار را با روش زیرگلدانی و سنگریزه انجام دهید تا در اثر غبارپاشی و مرطوب شدن برگسار، بیماری‌های قارچی شیوع نیابد. دلیل دیگر این است که اگر در زمان غبارپاشی از آب‌های با املاح و همچنین سرد استفاده کنید احتمال ظهور لکه‌های سفیدرنگ بر روی برگ‌ها وجود دارد؛ بنابراین برای افزایش رطوبت هوای اطراف گیاه بدین‌صورت عمل کنید که ابتدا یک زیرگلدانی را که بزرگ‌تر از زیرگلدانی گیاه است تهیه کنید و داخل آن را تا لبه آن سنگریزه‌های درشت بریزید. سپس زیرگلدانی را تا نیمه ارتفاع دیواره آن آب بریزید و گلدان حاوی گیاه را بر روی سنگریزه‌ها قرار دهید. مراقب باشید تا ته گلدان حاوی گیاه با آب موجود در زیرگلدانی دوم، تماس نداشته باشد. گرمای محیط آب داخل زیرگلدانی دوم را به‌تدریج تبخیر کرده و رطوبت موردنیاز برگسار گیاه را فراهم می‌کند.

نور مناسب حسن یوسف:نور مناسب حسن یوسف می‌تواند مکان‌های نیمه سایه باشد و در چنین شرایطی رشد رویشی خوبی خواهد داشت. در چنین مکانی آفتاب صبح نسبت به آفتاب بعدازظهر ارجحیت دارد. اگر مکان نگهداری بیش‌ازاندازه سایه و تاریک باشد از میزان رشد گیاه و همچنین درخشندگی رنگ‌های این گیاه کم می‌شود، برگ‌ها کم‌رنگ می‌شوند و یا حتی تغییر رنگ می‌دهند و ساقه‌ها نیز بلند و ضعیف شده و فاصله بین برگ‌ها نیز زیاد می‌شود. اگر به آبیاری و همچنین حفظ رطوبت برگسار توجه شود می‌توان در مکان‌های آفتاب‌گیر هم این گیاه را نگهداری کرد اما رنگ برگسار آن گیاه با زمانی که در مکان سایه و نیم‌سایه نگهداری شود متفاوت خواهد بود. اشعه مستقیم آفتاب در روزهای گرم موجب سوختن و قهوه‌ای شدن برگ‌ها خواهد شد. همچنین برای رشد یکنواخت برگسار و عدم انحراف آنان به‌سوی نور هرچند وقت یک‌بار گلدان را ۱۸۰ درجه بچرخانید.

دما مناسب برای حسن یوسف:دمای نگهداری گل حسن یوسفبرای روز ۲۹- ۲۳ درجه سانتی‌گراد است و دمای مناسب شبانه برای این گیاه ۲۱ – ۲۰ است. البته دمای گل حسن یوسف اگر از ۲۴ درجه بالاتر برود باید به تأمین رطوبت هوای مکان نگهداری گیاه نیز توجه کرد. دمای زیاد و خشکی هوا موجب چروکیدگی و خشکیدگی برگسار و در نهایت مرگ گیاه می‌شود. سرمای هوا در طی شب موجب زرد شدن برگ‌ها و یا اصولاً کم‌رنگ شدن رنگ برگ‌ها خواهد شد. در طی زمستان بهترین دما برای حسن یوسف ۲۰-۱۵ درجه سانتی‌گراد است و البته این گیاه تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد را نیز می‌تواند تحمل کند اما دما در ۴ درجه سانتی‌گراد موجب از بین رفتن گیاه می‌شود. با فرارسیدن بهار زمانی گلدان را به محیط بیرون از خانه منتقل کنید که دمای هوا به بیش از ۱۵ درجه افزایش یافته باشد.

خاک مناسب گلدان حسن یوسف:خاک حسن یوسف باید زهکشی مناسبی داشته و مرطوب باشد. از جمله ترکیبات بستر خاک حسن یوسف می‌توان به یک قسمت پیت، ۳ قسمت خاک معمولی باغچه، ۲ قسمت پوسته پوسیده درختان، یک قسمت خاک‌برگ و یا مخلوطی از خاک معمولی باغچه، خاک‌برگ و ماسه اشاره کرد. حسن یوسف به خاکی با کمی قلیایت نیاز دارد بنابراین کاربرد آب‌های املاح دار اشکالی ایجاد نمی‌کند و معمولاً از موادی همانند پیت موس که منجر به اسیدی شدن خاک می‌شوند برای ترکیب بستر کاشت این گیاه استفاده نمی‌شود.

کود مناسب برای حسن یوسف:در طی فصل رشد بهار و تابستان می‌توان از کودهای محلول مخصوص گیاهان آپارتمانی البته با نصف غلظت معمول، برای غذادهی این گیاه استفاده کرد. استفاده از کودهایی با میزان نیتروژن زیاد موجب آبکی شدن و عدم استحکام ساقه‌ها می‌شود و برگ‌ها نیز بدرنگ خواهند شد.

روش هرس گل حسن یوسف:برای آنکه گیاه به شکل بوته رشد کند می‌توان از ساقه‌های مرکزی گیاه در حدود ۱۵-۱۰ سانتیمتر باقی گذاشت و بقیه را قطع کرد تا رشد جوانه‌های جانبی تحریک شود. البته شاخه را از نزدیکی سطح خاک هم می‌توانید قطع کنید و مشکلی برای رشد بعدی این شاخه ایجاد نمی‌شود. عمل کوتاه کردن شاخه‌های حسن یوسف عملی اجتناب‌ناپذیر است در غیر این صورت شاخسار بیش‌ازاندازه بلند و علفی خواهند شد و بخصوص در گیاهانی که اصطلاحات پیر شده‌اند موجب بدشکلی گیاه خواهد شد. برای حفظ قدرت رویش گیاه زمانی که ساقه‌های گل شکل گرفتند می‌توان آنان را جدا کرد.

دلیل ریختن برگ حسن یوسف:یکی از شایع‌ترین آفات حسن یوسف شپشک آردآلود است که معمولاً در برگ ساقه و زاویه بین برگ و ساقه مستقر می‌شود و از شیره گیاهی تغذیه کرده و موجب زردی، بدشکلی، پژمردگی و دلیل ریزش برگ حسن یوسف است.

علت زرد شدن برگ‌های حسن یوسف:اگر برگ‌های پایینی و پیر هستند که به‌نوبت زرد شده و می‌ریزند که روندی کاملاً طبیعی است، (زیرا با رشد گیاه و درصورتی‌که مواد غذایی به‌طور مرتب به گیاه نرسد. مواد لازم از برگ‌های پیر به برگ‌های جوان منتقل می‌شوند و برگ‌های پیر به‌مرور زرد شده و ریزش می‌کنند. برای به تأخیر انداختن روند ریزش برگ‌های کهنه می‌بایست از تغذیه کامل گیاه مطمئن شد آنگاه به دنبال عوامل و نشانه‌های دیگر رفت) اما اگر چند برگ با همدیگر به این عارضه مبتلا می‌شوند احتمال افراط در آبیاری و برعکس خشکی دیدن گیاه فراوان هست.

بهترین روش تعیین زمان مناسب برای آبیاری این است که سطح خاک را به اندازه ۲-۳ سانتی­متر کنار بزنید و خشکی را بررسی نمایید. با انگشت خاک را لمس کنید درصورتی‌که خاک به دست شما نچسبد شروع به آب دادن کنید. سوراخ‌های زهکش ته گلدان را کنترل و از باز بودن سوراخ‌های انتهایی گلدان و خروج آب اضافی از گلدان مطمئن شوید. از جمع شدن آب در زیرگلدانی جلوگیری کنید و یا داخل زیرگلدانی (بین گلدان و زیرگلدانی) یک لایه سنگریزه قرار دهید به‌نحوی‌که خاک گلدان در تماس مستقیم با آب قرار نگیرد. این کار در جلوگیری از باتلاقی شدن خاک مؤثر است.

آفت گل حسن یوسف:رطوبت بیش از اندازه خاک و همچنین سرد بودن هوا در طی ماه‌های سرد یکی از دلایل شیوع بیماری‌های قارچی و پوسیدن ساقه‌های این گیاه است. مگس سفید از جمله آفات گل حسن یوسفاست که از شیره گیاه تغذیه می‌کند و ماده چسبناک عسلک را تولید می‌کند که محل مناسبی برای رشد برخی از قارچ‌ها هستند. شته یکی دیگر از آفات گیاه حسن یوسف است که از شیره گیاهی تغذیه می‌کند که در نتیجه برگ‌ها بخصوص برگ‌های نواحی جوان زردرنگ و چروکیده می‌شوند. شته‌ها عسلک نیز تولید می‌کنند که درنتیجه سطح برگ‌ها چسبناک می‌شود و محل مناسبی برای رشد برخی از انواع قارچ‌ها است. کنه‌های تارعنکبوتی نیز یکی از آفت‌های گل حسن یوسف است که براثر فعالیت آن علاوه بر تشکیل تار در قسمت‌های بسیار جوان گیاه و همچنین نواحی زیرین برگ‌ها، برگ‌ها بدرنگ، چروکیده و خشکیده می‌شوند و درنهایت زردرنگ شده و می‌ریزند.

یکی از بیماری‌های قارچی حسن یوسف سفیدک پودری Podery mildew است که در ابتدا بر روی برگ‌ها لایه‌ای سفیدرنگ تشکیل می‌شود و به‌تدریج قهوه‌ای رنگ می‌شود و ممکن است برگ‌ها به هم بپیچند و چروکیده شوند. سفیدک دروغین Downy mildew نیز بیماری دیگر این گیاه است که منجر به شکل‌گیری لکه‌های قهوه‌ای رنگ بر روی پشت و روی برگ و ریزش برگ‌ها می‌شود. بیماری دیگر بیماری ویروسی لکه نکروزه گل حنا است که منجر به بروز لکه‌های قهوه‌ای و یا زرد نامنظم بر روی برگ‌ها و کوتاهی قامت و بدشکلی گیاه خواهد شد. حشره تریپس عامل اصلی شیوع این بیماری است.

خواص گل حسن یوسفدر خانه

۱-القای حس شور و نشاط در محیط

گل حسن یوسفاز گل‌های برگ زینتی است که برگ‌های رنگی آن جذابیت فوق‌العاده‌ای در محیط ایجاد می‌کند. رنگی بودن برگ‌های حسن یوسف شورونشاطی فوق‌العاده به محیط می‌بخشد و محیط را سرشار از انرژی می‌کند. گل حسن یوسف، با توجه به برگ‌هایی سرشار از رنگ‌دانه در رنگ‌های گرم و انرژی‌بخش همچون ارغوانی، صورتی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز به‌خوبی هیجان و نشاط فوق‌العاده‌ای را در محیط ایجاد می‌کند.

۲- ایجاد طراوت و سرزندگی

گل‌های طبیعی سرشار از حس طراوت و سرزندگی‌اند. گل حسن یوسفبا توجه به گونه‌های متنوعش و برگ‌های رنگی‌اش با قرار گرفتن در محیط منزل به‌خوبی محیط را سرشار از حس طراوت و سرزندگی می‌کند.

۳-تصفیه هوا

تقریباً اکثر گیاهان با جذب دی‌اکسید کربن و آزاد کردن اکسیژن در فضا، هوای محیطی که در آن قرار دارند را تصفیه می‌کنند. همچنین با جذب گازهای آلوده محیط و به‌جای آن آزاد کردن اکسیژن تأثیر زیادی در تمیز کردن هوای اطراف خود دارند. گل حسن یوسفاز این قاعده مستثنی نبوده و نقش به سزایی در تصفیه هوای محیط دارد.

۴-ایجاد حس آرامش و بهبود سلامت روان

گیاهان و گل‌ها سرشار از حس آرمش‌اند. گل حسن یوسفنیز می‌تواند به‌خوبی احساس امنیت و آرامش را به شما ببخشد. مشاهده گل‌ها و گیاهان در طول روز به‌خوبی می‌تواند حس آرامش را در افراد ایجاد کند. معمولاً محیط‌هایی که دارای تعدادی گل و گیاه هستند نسبت به محیط‌های خشک و بی‌جان حس آرامش و نشاط بیشتری دارند.

۵-افزایش رطوبت منزل

گل‌ها و گیاهان مقداری از میزان آب دریافتی خود را توسط تعریق از دست می‌دهند که موجب می‌شود رطوبت محیط اطراف خود را افزایش دهند. گل حسن یوسفاز گیاهان نیازمند آبیاری و رطوبت بالا است. تأمین آب و رطوبت موردنیاز گل حسن یوسف موجب می‌شود که محیط اطراف آن رطوبت بیشتری پیدا کند.

۶- کاهش گردوغبار

سطح برگ‌های گل حسن یوسفحالتی کرک دار و مخملی شکل داشته که تأثیر به سزایی در جذب گردوغبار دارد و موجب می‌شود که آلودگی و گردوغبار محیط کاهش پیدا کند. حسن یوسف پس از جذب گردوغبار به‌واسطه برگ‌هایش اکسیژن تازه در محیط آزاد می‌کند که می‌تواند محیط را پاکیزه‌تر کند.

۷- افزایش اکسیژن محیط

گل‌ها و گیاهان با جذب دی‌اکسید کربن و آزاد کردن اکسیژن نقش به سزایی در افزایش اکسیژن محیط دارند. گل حسن یوسفنیز با آزاد کردن اکسیژن بالا در محیط به‌خوبی محیط را تمیزتر و سرشار از اکسیژن تازه می‌کند. همچنین وجود اکسیژن تازه در محیط هوای محیط را سبک‌تر می‌کند که در زمان تنفس کاملاً حس خواهد شد. تنفس در محیط‌هایی که دارای گل و گیاه هستند بسیار راحت‌تر و عمیق‌تر خواهد بود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : علف چای (گل راعی، هوفاریقون)

گل ابرینام گلی زیبا و زینتی است که بومی مناطق مکزیک است و از آنجا به سایر کشورها به دلیل تنوع رنگ و زیبایی که دارد صادر شد. گل ابریبوته‌ای شکل و به‌صورت دائمی است ولی معمولاً آن را هرساله کشت می‌کنند. این گل به‌صورت متراکم می‌باشد. گل‌های این گیاه لوله‌ای سفید، قرمز، آبی و بنفش است. زمانی که گل‌های گل ابری شکفته و باز شوند تمامی سطح برگ را همچون ابریشمی پوشانند، طوری که بوته غرق در گل می‌شود. گل ابری گیاه پر رشدی است. از گل ابری که دارای واریته بلندی می‌باشند برای حاشیه‌ها و تپه‌های استفاده می‌شود و گل‌های ابری که واریته کوتاهی دارند برای تزئین فضای پارک‌ها و همچنین نقشه‌های موزاییکی استفاده می‌شود. تلفیق رنگ‌های گل ابری یک فضای رؤیایی و رمانتیکی را به وجود می‌آورد.

امروزه ارقام متنوعی از نظر فرم بوته و رنگ گل‎ها توسط متخصصین اصلاح و نبات تولید شده و به‎عنوان گیاه زینتی مورداستفاده قرار می‎گیرد. ارتفاع بوته در این ارقام از ۳۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر متغیر است. فرم‎های پابلند، پاکوتاه و پا متوسط با رنگ های گل ابری آبی، گل ابریصورتی، گل ابری نقره ایو گل ابری سفیدبیشتر موردتوجه است. رقم‎های پابلند علاوه بر استفاده به‎عنوان زینتی در فضاهای سبز، باغچه‎ها و پارک‌ها می‎توانند به‎عنوان گل شاخه بریده استفاده شود. ارقام پاکوتاه را نیز می‎توان در فضاهای سبز، گلدان‎ها، حیاط و یا بالکن منازل کشت نمود. دوره گلدهی پایداری دارد و از اواخر بهار شروع و تا اواخر فصل رشد یعنی پائیز ادامه می‎یابد حتی در آذر ماه گل ابریدر باغ جلب توجه می‌کند و در این روزها بذر فراوانی دارد.

در صورتی که این گیاه ۸-۱۰ هفته قبل از کاشت در زمین اصلی، در اواخر زمستان و یا اوایل بهار در گلخانه کشت شود، گلدهی از اواسط بهار آغاز و تا پایان فصل رشد ادامه می‎یابد. برای گلدهی بهتر گیاه و رشد بوته‌ای می‌بایست بعد از پژمرده شدن گل‌ها نسبت به سرزنی گیاه اقدام کرد تا گل‌های جوان‌تر ظاهر شوند.

کاشت

گیاه تا حد قابل قبولی در مقابل کم‌آبی مقاوم است اما وجود رطوبت مناسب در محیط ریشه باعث رشد بهینه و بروز استعدادهای گیاه می‎گردد. دور آبیاری در گیاه کاملاً وابسته به میزان مواد آلی خاک است. خاک‎های غنی از مواد آلی با درصد مناسبی از رس، توانایی بالایی در حفاظت آب در خاک دارند و در این قبیل خاک‎ها دور آبیاری بیشتر از خاک‎های شنی سبک، در نظر گرفته می‎شود. برای اجتناب از بروز بیماری در گیاهان، از آبیاری بارانی که شرایط مناسب برای بیماری‎ها بخصوص بیماری‎های قارچی را فراهم می‎کند، حتی‎الامکان استفاده نشود. آبیاری قطره‎ای، نشتی و جوی‎‎پشته‎ای بهترین روش آبیاری در این گیاه می‎باشند. در روزهای گرم تابستان برای جلوگیری از ایجاد تنش در گیاه، بهتر است گیاه آب بیشتری دریافت نماید. این گیاه به‌خوبی در شرایط مختلف نوری رشد می‎کند، اما برای رشد ایده‎آل نیاز به آفتاب مناسب دارد. با وجودی که در آفتاب کامل گل­ساره‌های پرپشتی تولید می‎کند اما به راحتی در نیم‎سایه نیز قابل‌کشت است. در صورت کاشت گل ابریدر مناطق سایه‎ای ارتفاع گیاه بیشتر و تعداد گل در بوته‎ها کمتر از شرایط آفتابی است. دمای مناسب برای جوانه‎زنی بذر گل ابری۱۸-۲۱ درجه سانتی‌گراد است. دمای بهینه رشد گیاه ۱۶-۲۱ درجه سانتی‌گراد می‎باشد و در زیر دمای ۱۶ درجه سانتی‌گراد گلدهی گیاه به‎دلیل عدم دریافت مجموع دمای موردنیاز گلدهی به تأخیر می‎افتد. گیاه تا دمای ۳۰ درجه سانتی‌گراد و حتی کمی بیشتر را به‌خوبی تحمل می‎کند.

گل ابریدر هر خاکی با زهکشی مناسب رشد می‎کند. حتی در خاک‎های ضعیف قادر به تخلیه مواد غذایی خاک است. در خاک‎های رسی سنگین به‎دلیل عدم زهکشی مناسب رشد ریشه به تأخیر می‎افتد و نیاز اکسیژن ریشه به‎خوبی تأمین نمی‎شود. این عامل باعث کاهش رشد و ایجاد بیماری در ریشه گیاه می‎شود. گیاه برای رشد مطلوب، خاک غنی از مواد آلی که قبل از کاشت گل ابریبه خاک اضافه می‎شود، نیاز دارد. مواد آلی در خاک باعث ایجاد خلل و فرج و تأمین هوای موردنیاز در خاک می‎شود و از پوسیدگی ریشه جلوگیری می‎شود.pH خاک برای رشد مطلوب ۸/۵-۲/۶ است و گیاه خاک‎های نسبتاً اسیدی را برای رشد ترجیح می‎دهد. در خاک با pH بالا (خاک‎های قلیایی) کمبود آهن در خاک احساس می‎شود که با اضافه کردن سولفات آهن مشکل حل می‎شود. گیاهانی که کمبود آهن دارند شاخ و برگ رنگ‎پریده و زرد دارند. البته شاخ و برگ زرد ممکن است با کمبود ازت نیز ایجاد شود که در این حالت تمامی سطح برگ برخلاف کمبود آهن که رگبرگ‎ها سبز هستند، تمامی سطح برگ سبز کم‎رنگ یا زرد می‎شود.

گل ابریاز طریق بذردر اواخر زمستان (بهمن ماه) در شاسی و یا به‎صورت مستقیم در زمین اصلی در اوایل اردیبهشت‎ماه کشت می‎شود و از طریق قلمه نیز تکثیر می‎یابد. قلمه‎ها را از روی پایه مادری که در گلخانه نگهداری می‎شود در اواخر زمستان برداشت و در شاسی نیمه‎گرم می‎کارند و پس از ریشه‎دهی در گلدان می‎کارند تا برای بهار آماده شود. دانه‎ها (بذرهای) گیاه برای جوانه‎زنی نیاز به نور دارند بنابراین نباید عمیق کاشته شوند. برای پرهیز از کاشت عمیق پس از افشاندن بذر گل ابریها، روی آن‌ها را با لایه نازکی از کود دامی می‎پوشانند. نکته قابل‌توجه در مورد این گیاه اینکه برای داشتن گل‎های متعدد و باکیفیت و تحریک گیاه برای گلدهی زیاد بهتر است فواصل بوته‎ها از یکدیگر کمی بیشتر در نظر گرفته شود. برای داشتن تراکم مناسب معمولاً میزان بذررا کمی بیشتر در نظر گرفته و پس از سبز کردن اقدام به تنک کردن و اصلاح تراکم می‎نمایند.

بیماری‎های اصلی این گیاه کپک پودری و بوته‎میری با عاملیت قارچ Pythium است که تحت تأثیر مستقیم نحوه آبیاری و رطوبت قرار می‎گیرد. کپک پودری به‎صورت قارچ سفید در سطح فوقانی برگ ظاهر می‎شود و ممکن است در گل‎آذین نیز تشکیل شود. پیتیوم نیز باعث مرگ گیاه از ناحیه طوقه (محل تماس ریشه و ساقه در نزدیکی سطح خاک) و ریشه می‎شود که در آن گیاه به‎کلی از بین می‎رود. بهترین روش پیشگیری استفاده از آبیاری قطره‎ای و انجام حداقل آبیاری بارانی و پرهیز از تماس آب با اندام‎های هوایی گیاه است. حذف گیاهان هرز که باعث تضعیف گیاه و ایجاد رطوبت و سایه در کانوپی (سایه‎انداز) گیاهان می‎شوند، از شیوع بیماری می‎کاهد. همچنین می‎توان از سموم قارچ‎کش برای مبارزه با بیماری‎های قارچی استفاده نمود. شته‎ها، مگس سفید، تریپس و کنه‎های تارتن آفات مهم ابری هستند. تریپس‎ها با مکیدن سلول‎های گیاهی و استفاده از مواد غذایی آن‌ها باعث تضعیف گیاه می‎شوند. ایجاد لکه‎های خاکستری- نقره‎ای بر روی شاخ و برگ از علائم وجود تریپس است. در سطوح بالاتر آلودگی، برگ‎ها پژمرده می‎شوند. تریپس‎ها همچنین یک کانال برای انتقال ویروس به داخل گیاه هستند. وجود پیچش در برگ و عسلک نشانگر حمله شته به گیاه می‎باشد. شته‎ها نیز با سوراخ کردن بافت‎های گیاهی از شیره پرورده تغذیه و گیاه را تضعیف می‎کنند. وجود عسلک موجب افت میزان فتوسنتز به‎دلیل بستن روزنه‎های گیاهان و تشکیل قارچ و باعث افت کمی و کیفی تولید گیاه می‎شود. کنه‎های عنکبوتی (تارتن) از قسمت زیرین برگ تغذیه می‎کنند. این تغذیه باعث ایجاد لکه‎های زرد و کاهش رشد گیاه می‎شود. به یاد داشته باشید که گیاهان سالم و قوی کمتر در معرض آفات و بیماری‎ها قرار می‎گیرند. درخصوص نگهداری گل ابریبرای کنترل شته‎ها از سموم شته‎کش موجود در بازار از جمله ایمیدو کلوپراید، متاسیستوکس و … می‌توان استفاده کرد و برای کنترل کنه‎ها، مگس سفید و تریپس از سموم دانیتول و پروپارژیت و … استفاده می‎شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : علف چای (گل راعی، هوفاریقون)

کرن بریبه‌صورت بوته یا درختچه‌ای کوچک رشد می‌کند. این گیاه میوهکوچکی قرمز رنگی دارد که معمولاً از اوایل فصل پاییز تا شروع زمستان می‌رسد. گیاهی زیبا و زینتی است. گل‌های این گیاه به‌صورت تجمیع شده بر روی شاخه گیاه ظاهر می‌شود و منظره زیبایی را پدید می‌آورد، گل‌ها به رنگ سفید و صورتی است. این درختچه کوچک باردهی بالایی دارد، طوری که تعداد میوه‌های آن از برگ‌های درخت بیشتر است. شاخ و برگ این گیاه با شرع فصل پاییز تغییر رنگ می‌دهد و به رنگ زرد، قرمز یا بنفش تغییر می‌کند. ساقه باریکی و نازکی دارد. کرن بریبه‌صورت بوته‌ای رونده رشد می‌کند. ارتفاع آن به 20 سانتی‌متر می‌رسد و طول شاخه‌های آن به 2 متر نیز می‌رسد. میوه کرن بریخوراکی است. خواص بسیاری برای سلامتی دارد. طعم میوه این گیاه ترش و شیرین است.

گیاه کرن بریبه‌صورت درختچه‌های کوتاه و همیشه سبز است که برگ‌های ریزی دارد. به طوری که میوه کرن بری از برگ‌های گیاه بزرگ‌تر است. رنگ این میوه در ابتدا سفید است و بعد از آنکه رسید به رنگ قرمز درمی‌آید. این میوه‌ها علاوه بر ارزش غذایی از خواص درمانی بسیاری برخوردار هستند. مزه میوه کرن بری ترش و شیرین (ملس) است و غال با ترشی بر شیرینی چیره است. کرن بری‌ها در امریکا و کانادا به شکل تجاری کشت می‌شوند، میوه‌هایشان به‌صورت تازه مصرف می‌شوند و یا از آن‌ها برای تهیه آب‌میوه، سس، مربا و خشکبار (کرن بری خشک) استفاده می‌شود.

کاشت

خاک مناسب برای کاشت کرن بریباید زهکشی بالایی داشته باشد و تقریباً همیشه مرطوب باشد، آفتاب کامل را دوست دارد ولی سایه جزئی را نیز تحمل می‌کند. حتماً برای کاشت بذر کرن بریاز خاک‌های آماده و استریل استفاده کنید، پیت ماس بهترین انتخاب برای کاشت این بذور است. گلدان موردنظر را پر از خاک کنید و خاک را با دست فشار دهید تا فشرده شود سپس اقدام به آبیاری کنید به طوری که آب به‌صورت کامل از آن خارج شود. بعد از چند ساعت و خارج شدن کامل آب گلدان مقداری خاک را فشار دهید تا آب‌های اضافی در بافت خاک نیز خارج شود. فاصله کاشت بذر کرن بریبین 30 تا 60 سانتیمتر است. بذرها را در عمق ۰٫۵ سانتی‌متری بکارید و با اسپری به آرامی به آن آب بدهید. گلدان (ها) را به مدت یک ماه در محلی نورگیر و به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید (دمای محیط ۱۵ تا ۲۰ درجه). در تمامی دوره جوانه‌زنی خاک نباید رطوبت را از دست دهد.

گلدان (ها) را به یک ماه و نیم درون یک مشما شفاف قرار دهید و درب آن را ببندید و بر روی آن دو سوراخ کوچک ایجاد کنید سپس داخل یخچال قرار دهید (دمای حداکثر ۵ درجه و حداقل -۳ درجه). بعد از گذشت دوره سرمادهی گلدان (ها) را از یخچال خارج کنید و در محیطی پرنور و نسبتاً خنک (حداکثر ۱۵ درجه) منتقل کنید. جوانه‌زنی بعد از گذشت ۱۵ تا ۲۵ روز اتفاق می‌افتد.گل‌های کرن بریدر اواخر بهار ظاهر می‌شود و رنگ آن صورتی بسیار ملایم مایل به سفید است و گل‌ها در اوایل پاییز تا زمستان به میوه خوش رنگ و خوش طعم کرن بری تبدیل می‌شوند.

خواص

مهم‌ترین خواص کرن بریجلوگیری از مبتلا شدن به سنگ کلیه و معالجه عفونت‌های کلیه است. تحقیقات نشان می‌دهد که کرن بریاز چسبیدن پاتوژن‌های هلیکوباکتر به دیواره‌ی معده جلوگیری می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان‌های کرن بری اکسیداسیون LDL را مهار می‌کند و از خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، عروقی می‌کاهد. مصرف میوه کرن بری برای درمان عفونت‌های مجاری ادراری مفید است مصرف آب کرن برییا خشک آن می‌تواند به سلامت مغز، سیستم ایمنی و قلب و عروق کمک کند. نوعی ترکیب خاص در کرن بریآزمایش شده که همچون پلی فنول‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها بر تمام قسمت‌های بدن تأثیر گذاشته و به بهبود عملکرد کلیه‌ها، قلب و گردش خون منجر می‌شود. پلی فنول‌ها خاصیت ضدالتهابی دارند و در خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های دیگری همچون چای سبز و قهوه وجود دارند. بیشتر میوه‌های توت مانند از قبیل تمشک، توت فرنگی و کرن بری سرشار از پلی فنول‌ها هستند.

جدیداً محققان چینی فواید جدید این میوه خوش رنگ را کشف کرده‌اند. آن این که کرن بریقادر است عفونت مخصوص معده را به نام چند نوع آنتی‌بیوتیک قوی و به مدت حدود یک ماه استفاده نماید تا بتواند این عامل عفونت و باکتری مزاحم را از بین ببرد. گاهی این عفونت هر چند سالی یک بار شخص معالجه شده را دوباره بیمار می‌کند، چون می‌تواند به آسانی انتقال یابد و رشد کند. علائم آلوده بودن به HBP هم درد‌های مزاحم معده است که شباهت مخصوصی با زخم معده دارد و سوزش معده و ترش کردن و … را به همراه دارد که با آزمایش خون تشخیص داده می‌شود. HBP اگر درمان نشود امکان بروز سرطان معده را افزایش می‌دهد. کپسول کرن بریاز دیگر موارد مصرف و دارای همان فواید کرن بریاست.

کرن بریخواص زیادی برای پوست دارد. آب کرن بری، پوست را بازسازی، مرطوب و روشن می‌کند. این آبمیوه برای رفع چین و چروک که در درجه اول از رادیکال‌های آزاد ناشی می‌شوند، مؤثر است. دمنوش کرن بری( چای کرن بری) همچنین می‌تواند برای سلامت دهان و دندان مفید باشد. براساس مطالعات مصرف کرن بریو محصولات حاوی آن عفونت‏‌های باکتریایی در دهان، خطر ابتلا به پوسیدگی دندان و بیماری‏‌های لثه را می‌کاهد و از تشکیل پلاک دندانی جلوگیری می‌کند. به گفته محققان در مرکز زیست شناسی دهان و دندان پزشکی Eastman در مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، کرن بری با جلوگیری از اتصال باکتری‌ها به دندان‌ها التهاب‌های دهانی را کاهش می‌دهد. میوه‌های خشک در مقایسه با میوه‌های تازه، کالری و کربوهیدرات بیشتری دارند.

برای خرید بذر کرن بریو سایر بذر میوهها به فروشگاه بذر ظرافتمراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : علف چای (گل راعی، هوفاریقون)

کارلا(موموردیکا کارانتیا، ماموردیکا، جگر زلیخا، خربزه جذامی، خربزه تلخ، خیار کارلا، خیارچنبر تلخ، خیار تلخ کارلا) یکی از گیاهان دارویی بسیار مفید و رایج مصرفی در آسیای جنوبی است. کارلااز جمله گیاهان بالارونده است که به‌سرعت رشد می‌کند. این گیاه جزء خانواده کدوئیان می‌باشد. ارتفاع این گیاه به ۵ متر نیز می‌رسد و بهتر است برای رشد حتماً از داربست یا قیم استفاده شود. معمولاً برای استفاده از میوه و همچنین سایر اندام‌های گیاه کارلا را مورد کشت قرار می‌دهند. برگ‌های این گیاه، گرد، پنجه‌ای و زیبا بوده و دارای میوه‌های کمی عجیب و غریب است. اندازه برگ‌های کارلا معمولاً بین ۴ تا ۱۲ سانتی‌متر متغیر می‌باشد. میوه‌های کارلا طعم تلخی دارد ولی خواص درمانی و دارویی بی‌نظیر آن دلیل مصرف بالای آن در این کشورها شده است. علاوه بر آسیای جنوبی در آفریقای شرقی و جنوب آمریکا نیز گونه‌های دیگر این میوه برای اهداف دارویی و غذایی کشت می‌شود. کارلا گیاهی گرمسیری و نیمه گرمسیری/ معتدل بوده و همانند کدو یا خیار است و دارای مزه تلخ می‌باشد. بر روی سطح این خیار برجستگی های نامنظمی قرار گرفته که ظاهر آن را از خیارهای معمولی متمایز می‌کند.

رنگ کارلایا کارلا در ابتدای تشکیل سبز تیره بوده و بعد از گذشت زمان به رنگ سبز روشن‌تر و اگر بر روی بوته بماند به رنگ زرد مایل به نارنجی تبدیل می‌شود و بعد از مدتی بر روی بوته می‌ترکد و بذرهای آن بر روی زمین می‌ریزد. توجه داشته باشید که این میوه هر چه دیرتر برداشت شود دارای تلخی کمتر بوده و خوش خوراک‌تر است. گیاه کارلایا خربزه تلخ میوه‌ای گرمسیری و نیمه گرمسیری است و در مناطق معتدل نیز می‌توان به‌صورت یک‌ساله کشت نمود.

کاشت کارلا

کارلانیز مانند سایر گیاه کدوئیان جزو سبزیجات فصل گرم نسبت به سرما حساس‌ و کاشت آن‌ها در هوای گرم انجام می‌گیرد. کارلا در انواع خاک رشد می‌کند، اما خاک شنی لومی به‌خوبی زهکشی شده برای کشت در هوای آزاد مناسب است. بهترین رشد و میوه‌ بندی آن در pH حدود ۸/۶-۶ رخ می‌دهد. pH خیلی پایین (زیر ۵/۵) می‌تواند میوه‌ بندی را کاهش دهد. کشت آن به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم (نشایی) انجام می‌گیرد. در کشت مستقیم، بذر کارلامستقیماً در زمین اصلی کاشته می‌شود. جهت سهولت جوانه‌زنی و تسریع در این کار ممکن است بذور را یک تا دو روز قبل از کاشت در یک پارچه مرطوب در دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد بخیسانند. فاصلۀ دو خط کشت ۳ – ۵/۲ متر و همچنین فاصلۀ بوته‌ها نیز ۳۰-۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. روش کاشت به‌صورت کپه‌ای است و پس از سبز شدن تعداد بوته‌ها را به ۱ تا ۲ عدد کاهش می‌دهند. عمق کاشت بذر گیاه کارلا۲ سانتی‌متر یا کمی بیشتر است. بوته کارلابرای رشد اولیه خود احتیاج به گرما و رطوبت کافی دارد، بنابراین عمل کاشت بذر خیار کارلاتا زمانی که دمای خاک به ۲۰-۱۸ درجه سانتی‌گراد نرسیده است انجام نمی‌گیرد. بدیهی است که با افزایش دما مثلاً تا حد ۲۵ درجه یا بیشتر، جوانه‌زنی نیز تسریع می‌گردد. میزان بذرموردنیاز برای یک هکتار ۳-۲ کیلوگرم است. تهیه و آماده‌سازی زمین مثل خیار است.

کشت غیرمستقیم در اقلیم‌های خیلی سرد صورت می‌گیرد. بهتر است قبلاً در یک گلخانه در سینی‌های نشاء یا گلدان‌های کیسه‌ای کشت شوند و سپس در هوای مناسب به زمین اصلی منتقل گردند. کارلابه‌سرعت و بلافاصله پس از دو هفته بعد از کاشت رشد می‌نماید و ساقه‌های رونده آن به‌صورت پیچکی حرکت می‌کند. برای رشد بهتر و همچنین برداشت آسان‌تر بهتر است از قیم‌ها و شبکه داربستی استفاده شود تا از نظر اندازه و راندمان محصول، نتیجه کار بهتر باشد و برداشت محصول و نگهداری آن به‌راحتی انجام شود.

از بوته کارلاشاخه‌های زیادی منشعب می‌شود که خیلی از آن‌ها تولیدی در بر نخواهند داشت. این شاخه‌ها باید قبل از رسیدن به قسمت‌های بالا هرس شوند. تحقیقات نشان داده است چنانچه حدود ۱۰ گره بارور برای هر بوته گذاشته شود، نتیجه بهتری خواهد داد. چنانچه بوته‌ها هرس نشوند، هر بوته حدود ۱۰ تا ۴۰ گره بارور تولید می‌کند و ۵/۰ تا ۲ متر بالا می‌رود. کارلا تحمل خشکی را ندارد. باید محیط ریشه تا عمق ۵۰ سانتی‌متری مرطوب نگه داشته شود. آبیاری هر هفته در فصول گرم و خشک صورت می‌گیرد. به هنگام بارندگی باید زهکش‌های مناسبی وجود داشته باشد تا رشد گیاه را مواجه با مشکل نسازد. در مناطقی که با محدودیت آب مواجه هستند، آبیاری و تغذیه قطره‌ای مؤثرترین روش است.

کارلانسبت به خیلی از بیماری‌های مشترک خانواده کدوئیان حساس است برای پوتی ویروس خربزه یک میزبان محسوب می‌شود. سفیدک سِرکوسپورا، پژمردگی باکتریایی، پژمردگی فوزاریوم و نماتد گره‌های ریشه از جمله بیماری‌های معمول کارلا است. چنانچه رطوبت بالایی وجود داشته باشد، بیماری‌های قارچی رخ می‌دهد، مگس میوه بیشترین خسارت را به کارلا می‌زند زیرا لارو حشره در درون میوه زندگی می‌کند و از اثر مستقیم حشره‌کش‌ها محافظت می‌شود. سوسک‌ها، تریپس ها، کرم‌های طوقه بر، کرم غوزه پنبه، شته‌ها، کنه‌ها و آفات عمومی از دیگر آفت‌های کارلا می‌باشند. مبارزه شیمیایی با آفت‌ها تجویز نمی‌شود مگر زمانی که میزان خسارات معنی‌دار باشد.

کارلابه هنگام برداشت نیاز به مراقبت‌های ویژه‌ای دارد. میوه‌ها را باید به هنگام رشد مواظب بود که خیلی بزرگ و خیلی تلخ نشوند. به‌طور معمولی ۱۵ تا ۲۰ روز بعد از گلدهی و یا ۷۰ تا ۸۰ روز بعد از کاشت درحالی‌که طول میوه ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر است، زمان مناسبی برای برداشت می‌باشد. البته در برداشت، باید به نوع مصرف توجه داشت. میوه‌ها باید سبز روشن، نازک و آبدار و تخم‌ها سفید و نرم باشند و برداشت باید توسط قیچی باغبانی یا چاقوی تیز انجام شود. چنانچه میوه خیلی بزرگ شود، اسفنجی، تلخ، زرد یا نارنجی و ترک‌خورده می‌شود. میوه کارلابعد از برداشت نباید مدت زیادی باقی بماند بلکه به‌سرعت باید به فروش برسد. میوه‌های خسارت‌دیده و آسیب‌دیده را جدا کرده و به‌دقت میوه‌ها را در کارتن یا سبد چیده و در محل سردی با دمای ۱۲ تا ۱۳ درجه سانتی‌گراد و رطوبت ۸۵ تا ۹۰ درصد انبار یا نگهداری می‌کنند. در چنین شرایطی میوه‌ها برای مدت دو تا سه هفته باقی می‌ماند. در دمای کمتر از ۱۰ درجه، یخ می‌زند و صدمه می‌بیند. در دمای بالای ۱۳ درجه نیز نباید نگهداری شود چون میوه زرد یا نارنجی می‌شود و ترک خورده و باز می‌شود. میوه کارلارا باید از سایر میوه‌ها نظیر موز، آناناس و سیب جدا نگهداری نمود چون مقدار زیادی اتیلن که نوعی هورمون رساننده است، دارند.

خواص کارلا

مردم هند و چین (آسیای جنوبی) و آفریقای جنوبی از این میوه به‌منظور درمان محلی و سنتی دیابت، پاک‌سازی کبد، بیماری‌های پوست و مو، درمان سرفه و بیماری‌های تنفسی، روماتیسم، رفع یبوست، کاهش سطح کلسترول بد و … استفاده می‌کنند که البته این تنها بخش اندکی از خواص درمانی این میوه باارزش است. هنگامی‌که کارلابه رنگ زرد درمی‌آید و کامل رسیده می‌شود می‌شکافد و بذرهای آن بیرون می‌ریزد، بذرها درون لایه‌ای ژله‌ای و قرمزرنگ و شیرین قرار دارد.

کارلایا خربزه تلخ بسیار کم‌کالری بوده و در هر ۱۰۰ گرم از این میوه تنها ۱۷ کالری وجود دارد، بااین‌وجود غلاف‌های آن منابع غنی از فیبر غذایی، مواد معدنی، ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. خربزه تلخ حاوی phytonutrient, polypeptide-P (یک انسولین گیاهی) است که به کاهش سطح قند خون و دیابت نوع ۲ کمک می‌کند، در ایران اغلب از این میوه به‌عنوان میوه دیابتی‌ها (درمان دیابت) نام می‌برند. جالب است بدانید علاوه بر میوه‌های کارلا، برگ‌ها و ساقه‌ها و حتی ریشه نیز مصرف دارویی دارد.

از عوارض کارلااین که می تواند باعث گرفتگی معده و اسهال شود. بعضی از داروهای دیابت هم به خوبی با کارلامخلوط نیستند و اگر میخواهید از این میوه برای حفظ قند خون خود استفاده کنید، صحبتهای طولانی با پزشک خود داشته باشید. در نهایت، کارلای می تواند سقط جنین را هنگامی که در مقادیر زیادی گرفته می شود، ایجاد می کند و ممکن است کودکان را بیمار کند، بنابراین بچه ها و زنان باردار باید از آن اجتناب کنند.

نحوه مصرف کارلا

کارلارا به گونه‌های مختلف مصرف می‌کنند: سرخ‌شده، جوشانده، دم‌کرده، بخارپز، کباب شده. کارلا قبل از مصرف باید خوب شسته شود. آج‌ها و برجستگی‌های پوست خارجی آن باعث می‌شود که خاک و کثیفی در میان آن‌ها بنشیند و به‌راحتی تمیز نشود، پوست این میوه نیز خوراکی بوده البته برخی اعتقاد دارند که پوست کارلا را باید گرفت بنابراین می‌توانید لایه نازکی از پوست آن را قبل از مصرف با چاقو جدا کرد. بافت میانی کارلا که بذرها نیز درون آن قرار گرفته‌اند خوراکی و قابل پخت و پر است. کارلارا می‌توان با پوست و دانه‌ها پخت‌وپز و مصرف نمود ولی بهتر آن است که ابتدا از طول به‌طور کامل نصف کنید و با یک قاشق یا چاقو بافت میانی را به همراه بذرها خارج کنید و غلاف خارجی (قسمت‌های سبز رنگ) را به‌اندازه موردنظر خرد کنید و مصرف نمایید. غلاف تازه کارلایک منبع عالی از فولات و ویتامین C و A است. آزمایش‌های اولیه آزمایشگاهی نشان می‌دهد که برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی در خربزه تلخ ممکن است در درمان عفونت HIV مؤثر باشد. کارلا مخلوطی از فلاونوئیدها و آلکالوئیدها است که سبب تولید انسولین بیشتر در لوزالمعده و نتیجتاً سبب کنترل قند خون در بیماران دیابتی می‌گردد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : علف چای (گل راعی، هوفاریقون)

علف چایبه آن گل راعی، هوفاریقونو گل شهناز نیز گفته می‌شود گیاهی است علفی و چندساله، فاقد کرک، در پایه چوبی با غده‌های شفاف حاوی مواد روغنـی و گـاهی بـه رنگ قرمز یا سیاه که بسته شرایط محیط از ۲۵ سانتی‌متر تا ۱ متر رشد می‌کند. در سال اول رشد رویشی دارد و خزنده است. رشد مطلوب و گلدهی از سال دوم به بعد آغاز می‌شود. ساقه‌های آن در قاعده منشعب، دارای دو خـط نسـبتاً برجسته در تمامی طول آن است و شاخه‌های متقابل و جفتی آن از یـک ریـزوم کوتاه در سطح خاک منشأ می‌گیرند. برگ‌های این گیاه قاشقی شکل، متقابل، بیضوی و نسـبتاً نیزه‌ای شـکل بـوده، دم برگ‌ها کوتاه، رگبرگ‌هایی به طول ۵/۱-۴ سانتی‌متر کامل و بدون کـرک کـه بـر روی آن‌ها نقاط کوچک و شفافی به تعداد فراوان دیده می‌شود کـه در واقـع کیسه‌های ترشی مملو از اسانس هستند و بدون دم برگ می‌باشند و دارای حفـرات فـراوان سانس هستند که نام گونه این گیاه از همـین ویژگـی بـه معنـی سوراخ‌سوراخ حاصل شده است. ولی در حقیقت سوراخ نیسـت بلکـه پـرده نـازک و شفافی است که غده‌های روغنی در کناره‌های آن قرار دارند. ریشه‌های گیاه کوتاه و به طول ۴۵-۳۰ سانتی‌متر و عرض ۴/۰-۳/۰ سانتی‌متر است. در گلبرگ‌های آن نقاط ریز با خطوط تیره‌ای مشاهده می‌شود کـه غده‌های ترشحی می‌باشند. محتوای غده‌ها شیره‌ای به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای است. گل‌های آن زردرنگ به قطر ۲۰-۲۵ سانتی‌متر بوده و از پنج کاسـبرگ سـبز و ۵ گلبرگ زرد طلایی به‌صورت آزاد (نیزه‌ای شکل) تشکیل شده است. گل آن کمی معطر و دارای بویی شبیه صمغ صنوبر است. گل‌ها خود لقـاح، متقارن، خامه‌ای طویل و دارای دانه‌های گرده فراوان هستند به همین دلیل حشرات را به‌سوی خود جذب می‌کنند. در زمانی که بساک ها شکافته می‌شوند با کلاله تماس ندارند زیرا در یک سطح نمی‌باشند بنـابراین در ایـن مرحلـه گرده‌افشانی وابسته به حشرات است که جلب گل‌ها می‌شوند بعد از گل دادن گلبرگ‌ها و پرچم‌ها به‌طرف داخل گل کشیده می‌شوند و در آن موقع که بساک ها پوشیده از دانه‌های گرده هستند با کلاله تماس پیدا می‌کنند. پرچم‌ها زیـاد، پنج دسته‌ای، جدا، مقابل گلبرگ‌ها است.

مایعی که از گل‌ها خارج می‌گردد قرمز بوده و بر روی پوست اثر آبی- بنفش بر جای می‌گذارد. میـوه به‌صورت کپسول ۳ خانه است که بذور تیره‌رنگ در آن قرار دارد و طول آن‌ها حـدود ۱ میلی‌متر بـوده و فاقـد آندوسـپرم می‌باشند. وزن هزار دانه آن ۳/۰-۱۵/۰ گرم است. زمان گل‌دهی اواخر اردیبهشت تا اواخر مهرماه و زمان برداشت سرشاخه‌ها خرداد تا تیرماه است. این گیاه نیازمند تابش مناسب نور خورشید است. خاک‌های غنی از مواد غذایی و رطوبت مناسب با بافت سبک تا متوسط و زهکش خوب را با ۶-۷=pH را می‌پسندد. نسبت به خاک‌های اسیدی و قلیایی نیز تا حدودی مقاوم است. جذب‌کننده عنصر کادمیم است و باید در خاک‌هایی کـه حـاوی بـیش از ۲۵/۰ kgsoil/mgcd هستند، پرورش یابد.

این گیاه بیشتر در مناطق خشک، مرغزارها و مراتع آفتاب‌گیر می‌روید. این گیاه بومی بریتانیا و اروپا است. علـف چای به سرما، کم‌آبی و شوری حساس است و خاک‌های دارای زهکشی را ترجیح می‌دهد. برای افزایش گلـدهی علـف چای مکان‌های آفتابی برای کشت مناسب‌تر است. علف چایگیاهی است روزبلند و حداکثر گل و ماده مؤثر آن را در اوایل تابستان تولید می‌نماید. علف چای در محدوده وسیعی از اقالیم رشد می‌کند اما برای جوانه‌زنی یا بقای گیاهچه در ارتفاع بیش از ۱۵۰۰ متر بـه علت سرما، رشد محدودی پیدا می‌کند. این گیاه در صفر درجه سانتی‌گراد شروع به رشد می‌کند، در منـاطق معتـدل رشد مطلوبی دارد و گرمای بیش‌ازحد رشد آن را مختل می‌کند.

اثر رطوبت بارندگی زیاد باعث کاهش هـوای خـاک و شستشـوی عناصـر غـذایی می‌گردد کـه بـرای علف چایمناسـب نیست. بهترین رشد علف چای را ارتفاع ۶۰۰ متر و بارندگی بیش از ۷۶۰ میلی‌متر عنوان نموده است. اثر خاک علف چای به EC و PH خاک و آب حساس است درحالی‌که در محدوده‌های وسیعی از خاک‌ها رشد می‌کند ولـی بهترین رشد را در خاک‌های سبک و عمیق دارد. رشد مطلوب این گیاه در خاک‌هایی با حاصل خیـزی زیـاد تـا کـم بـا زهکش خوب است و بهترین PH حدود ۶٫۶، بهترین EC خاک و آب حدود ۲۰۰۰ میکروموس است. مواد و عناصر غذایی موردنیاز مقدار ۶۰ کیلوگرم ازت، ۸۰ کیلوگرم و فسفر ۱۲۰ کیلوگرم پتاس است. مقادیر مختلف کودهای شیمیایی NPK براثر جذب عناصر غذایی در صورت برداشت گیاه به اندازه ۲۰ تـن در هر هکتار به ترتیب ۱۱۹,۴۰,۱۰۵ کیلوگرم پیشنهاد شده است. دادن کود دامی و شیمیایی زیاد سبب شـیوع آفـات در این گیاه می‌شود.

قسمت‌های مورداستفاده

سرشاخه‌های گل‌دار تازه یا خشک شده گیاه سرشاخه‌ها را باید در زمان گلدهی از گیاه چید. در این هنگام طعم آن تلخ، کمی قابض و به‌طور ملایم شور است. اگـر در بین انگشتان فشرده و له شود، بوی معطر و رزینی از آن استشمام می‌شود. برای منظورهای درمانی گل را باید زمانی از گیاه جدا کرد که در حال طراوت یعنی قبل از پلاسیده شدن باشند.

کاشت

تکثیر این گیاه عمدتاً توسط بذردر بهار، تقسیم اندام زیرزمینی (ریشه راست) در پاییز و گـاه توسـط قلمـه سـاقه صورت می‌گیرد. ولی جهت تکثیر در سطح وسیع از بذر علف چایاستفاده می‌شود. بذور ریز این گیاه را بایستی در عمق کم کشت نمود زیرا به دلیل کوچک بودن به کشت عمیق حساس هستند. معمولاً از کشت غیرمستقیم بذور استفاده می‌شود. در اواخر زمستان، بذرهای داخل خزانه، در پیت و بدون پوشش روی بستر کشـت می‌شوند. بـذرها در ۱۰-۲۸ روز جوانه می‌زنند. هنگامی‌که نشاها به ارتفاع ۱۰-۱۵ سانتی‌متر رسیدند می‌توان آن‌ها را به مزرعه منتقل کـرد. ایـن عمـل باید بلافاصله بعد از مساعد شدن هوا و رفع یخبندان صورت گیرد که به‌طور معمول مدت‌زمان لازم جهت انتقال نشـا از خزانـه بـه زمین اصلی ۴۵-۶۰ روز به طول می‌انجامد. فاصله ۳۰-۴۰ سانتی‌متری گیاهان از یکـدیگر بالاترین عملکرد را داشته است.

مراقبت و نگهداری

علف چایدر مرحله خزانه به گیاه انگلی سس حساس و در ایـن مـورد بایـد بسیار مراقب بود و از بذور مرغوب استفاده کرد است. بسته به اقلیم و میزان گرمای هوا آبیاری، به‌صورت منظم به روش‌های سنتی بین ۷-۱۰ روز یک‌بار یا به‌صورت قطره‌ای برای این گیاه مناسب است. البته لازم به ذکر است که حدوداً یـک ماه پس از کاشت علف چای، این گیاه به میزان آب زیادی نیاز داشته و رطوبت خاک باید دائماً حفظ شود. مبارزه با آفات و امراض موجود در منطقه با روش‌های توصیه‌شده و دفـع علف‌های هرز در مراحل اول (قبل از کاشت و اوایل رویش) باید انجام شود.

برداشت

برداشت این گیاه در زمانی است که ۵۰ تا ۸۰ درصد گل‌ها باز شده‌اند یعنی در اواخر خرداد یا ابتدای تیرماه و ایـن عمل شامل قطع پیکره رویشی این گیاه از نزدیکی سطح زمین (۱۰-۲۰ سانتی‌متر بالای طوقه) است. برداشـت در حدود ۳-۴ بار به فاصله ۳-۵ روز تکرار شود، در طول سال می‌توان ۲ بار پیکر رویشی آن را برداشت کـرد. برداشـت در یک روز آفتابی صورت گرفته و محصول را بایستی به‌سرعت در محلی تاریک خشک نمود. سرشاخه‌های گل‌دار گیاه را باید بعد از برداشت به‌سرعت خشک کرد. برای این منظور می‌توان پـس از برداشـت در یک روز آفتابی آن‌ها را در سایه و محلی که هوا جریان داشته باشد و نور مستقیم خورشید به محصول نتابد پهن نموده یا در خشک‌کن استاندارد که دمای آن ۳۵-۴۵ درجه سانتی‌گراد است خشک کرد. در این حالت مـاده مؤثر گیـاه در زمان خشک شدن محفوظ می‌ماند. سپس آن‌ها را در گونی‌های کنفی و بهداشتی در انبار خنک نگهداری می‌نمایند. عملکرد این گیاه برای گیاهان تازه ۱۴-۱۶ تن در هکتار و ۲۰۰۰-۲۵۰۰ کیلوگرم ماده خشک در هکتار است کـه حداکثر عملکرد در سال سوم خواهد بود و بعد از سال چهارم عملکرد آن کاهش می‌یابد. اگر هدف برداشت، بـذر، باشـد باید هنگام رسیدن بوته‌ها که رنگ کپسول خاکی‌رنگ شدند اقدام به برداشت سرشاخه‌ها و جداسازی بذرنمود.

خواص

علف چایگرفتگی صدا را باز می‌کند و خلط‌آور است.

برای درمان مرض کزاز به کار می‌رود.

درمان‌کننده اسهال و اسهال خونی است.

از خواص علف چایدرمان ضعف جنسی است.

علف چایبرای درمان درد دنبالچه بهترین دارو است.

این گیاه ضد کرم معده و روده، ادرارآور و قاعده آور است.

علف چایدرمان‌کننده مننژیت است.

علف چایبرای درمان فلج به کار می‌رود.

از خواص گیاه هوفاریقوندرمان زخم‌های عمیق، متعفن و التهابات پوستی است به این منظور برگ گیاه علف چایرا بکوبید و یا روغن حاصل از گل این گیاه را روی محل زخم قرار دهید.

ماده قرمزرنگی که در برگ‌های علف چایوجود دارد و با فشار دادن برگ‌ها از آن خارج می‌شود، برای التیام زخم‌ها و درمان سوختگی به کار می‌رود.

از دیگر خواص هوفاریقوندرمان بی‌خوابی، سیاه‌سرفه و مننژیت است.

دمنوش علف چایبرای درمان افسردگی مفید است.

یکی از مهم‌ترین خواص علف چایتقویت سیستم ایمنی بدن و از بین بردن ویروس‌ها از جمله ویروس ایدز است. طبق آخرین تحقیقات علف چایمی‌تواند ویروس‌ها را از بین ببرد. مدتی است که بیماران مبتلا به ایدز از این گیاه استفاده می‌کنند که سیستم دفاعی بدن آن‌ها را تقویت و علائم بیماری را تخفیف می‌دهد.

مضرات هوفاریقون

تحقیقات دانشمندان نشان داده مصرف گیاه علف چایبرای انسان درصورتی‌که در حد مجاز توصیه‌شده مصرف شود ایجاد عوارض پوستی نمی‌کند، مگر افرادی که دارای پوستی حساس باشند، لذا اشخاصی که نیاز به استفاده از خواص علف چایداشته و از این گیاه استفاده می‌کنند، باید حتی‌الامکان دور از تابش اشعه آفتاب باشند. قرار گرفتن پوست در معرض آفتاب پس از مصرف خوراکی این گیاه، ممکن است منجر به آسیب پوستی و درماتیت شود. در هوای مرطوب و آفتابی هرس کردن گیاه و چیدن برگ و گل باعث درماتیت تماسی می‌شود. علف چای با غذاهای دارای مقادیر زیاد تریپتامین مانند پنیر، داروی فلوکستین، مهارکننده MAO، داروهای ضد ایدز، داروهای قلبی حاوی دیگوگسین بهتر است مصرف نشود، چون ممکن است مقدار کمی اثرات آن‌ها را کاهش دهد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : گل اطلسی الوان (مخلوط)

سنبل‌الطیب (علف گربه) یک گیاه تند است و به دلیل خواص دارویی که دارد شناخته شده است. سنبل‌ الطیب (علف گربه) یک گیاه مقاوم است که از ریشه و برگ‌های آن به‌عنوان آرام‌بخش استفاده می‌شود. ریشه گیاه سنبل الطیبدر طب سنتی ایران دارای ارزش دارویی است و از آن به‌عنوان آرام‌بخش اعصاب، خواب‌آور، ضد تشنج، درمان افسردگی، هضم‌کننده غذا و ضد دل‌پیچه به صورت دمنوش سنبل‌ الطیب، عرق سنبل‌ الطیباستفاده می‌شود. نام علف گربه برای این گیاه ناشی از ویژگی آن است که گربه‌ها را به خود جذب می‌کند و نوعی اثر روان‌گردان در آن‌ها دارد. این خاصیت به دلیل وجود آکتینیدین در عصاره این گیاه است که به فرومون‌های بدن گربه‌ها شباهت دارد. این گیاه اثر مشابهی نیز بر روی موش‌های صحرایی دارد. سنبل‌الطیب دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصل دور تشخیص داده به‌طرف آن می‌رود و در اطراف آن به جست‌وخیز می‌پردازد و از بوی آن مست می‌شود. گل‌ سنبل‌الطیببه رنگ سفید یا صورتی و به‌صورت خوشه‌ای است. قسمت مورداستفاده این گیاه ریشه آن است و معمولاً از ریشه گیاهی که بیش از دو یا سه سال عمر دارد استفاده می‌شود.

سنبل الطیبپس از خشک شدن به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید. طعم آن تلخ ولی خوشبو و معطر است. عطر آن پس از خشک شدن بیشتر می‌شود. ریشه سنبل‌الطیب حاوی ۱ درصد اسانس است. این اسانس در ریشه تازه بیشتر است و به‌تدریج که ریشه خشک می‌شود مقدار اسانس آن کاهش یافته ولی بوی آن قوی‌تر می‌شود. اسانس تازه به رنگ سبز مایل به زرد است ولی در اثر ماندن غلیظ می‌شود. آثار دارویی ریشه تازه آن سه برابر خشک‌شده آن است. سنبل‌الطیب باید در حرارت کم خشک شود و در حرارت بالا تمام اثر دارویی آن از بین می‌رود. در سال ابتدایی کاشت سنبل‌ الطیببرگ‌ها تشکیل می‌شود و بعد از گذراندن زمستان در سال دوم ساقه‌ها رشد کرده و ارتفاع آن معمولاً ۵۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر است. در سال دوم در ادامه ساقه‌ها گل‌ها به‌صورت مجتمع به رنگ سفید یا صورتی تشکیل می‌شود که جذب‌کننده قوی حشرات بوده و از بوی مطبوعی برخوردار است. سنبل‌الطیب (علف گربه) را می‌توان هم از نهال و هم از بذرآن کاشت. البته بهترین راه برای اطمینان از داشتن گیاهان سالم در باغ، کشت سنبل‌الطیب(علف گربه) از بذراست.

کاشت

بذرهای گیاه سنبل‌الطیب را ابتدا در خانه نشا کنید. سعی کنید بذرهایی تهیه کنید که کمتر از یک سال سن دارند. برخلاف دیگر گیاهان دانه سنبل‌الطیب را نمی‌توان مدت زیادی ذخیره کرد؛ بنابراین بذرها را از یک جای مطمئن تهیه کنید. بذرهای سنبل‌الطیب را در یک خاک غنی بکارید. چهار تا هشت هفته قبل از این‌که قصد دارید آن‌ها را در باغ بکارید، بذرها را در خانه نشا کنید. به‌آرامی آب گرم روی خاک بپاشید و سینی نشا را در یک جای آفتابی قرار دهید. چراغ‌های فلورسنت یا چراغ‌های مخصوص رشد گیاهان، می‌توانند به جوانه‌زنی کمک کنند. اگر خانه شما تا حدودی سرد است می‌توانید با استفاده از بسته‌بندی‌های پلاستیکی یک محیط گلخانه‌ای برای سینی بذرگیاه فراهم کنید.

نهال سنبل‌الطیب را تا زمان تشکیل دومین مجموعه برگ حقیقی، در خانه نگه دارید. قبل از انتقال نهال به زمین، خاک را با کمپوست و کود گیاهی مخلوط کنید. گیاه سنبل‌الطیب به‌طورکلی نیاز زیادی به کود ندارد ولی اگر خاک فقیر و ضعیف باشد، قبل از کاشت باید حتماً به خاک کود و کمپوست اضافه کرد. PH مناسب برای رشد سنبل‌الطیب ۵/۵ تا ۷ است. جایی را برای کاشت نهال‌های سنبل‌الطیب انتخاب کنید که در روز حداقل ۶ ساعت نور مستقیم خورشید دریافت کند. گیاه سنبل‌الطیب در سایه جزئی بعدازظهر مشکلی ندارد. فاصله بین نهال‌های سنبل‌الطیب را از هر طرف ۹۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. سنبل‌الطیب گیاه بزرگی است، به‌طوری‌که نیاز به فضای زیادی برای رشد دارد. اگر گیاهان سنبل‌الطیبی که می‌خواهید بکارید تا ارتفاع ۱/۲ متر بلند می‌شود، می‌توانید آن‌ها را نزدیک‌تر به هم بکارید.

گیاه سنبل‌الطیب را در جایی بکارید که بتواند به‌راحتی بلند شود. برگ‌ها و ریشه‌های گیاه سنبل‌الطیب، بوی ترشیده مانند دارند و بوی گل‌های آن تقریباً شبیه بوی وانیل است. اگر می‌خواهید گیاه سنبل‌الطیب را در بالکن خانه خود نگه دارید، باید قبل از این کار این مسئله را بدانید که ممکن است بوی برگ‌های آن برای شما کمی ناخوشایند باشد. برای جلوگیری از خورده شدن نهال‌های کوچک سنبل‌الطیب توسط پرندگان، می‌توانید برای آن‌ها یک قفس سیمی درست کنید. گیاه سنبل‌الطیب برای رشد به مقدار زیادی آب نیاز دارد. خاکی که گیاه سنبل‌الطیب در آن کاشته می‌شود باید زهکشی خوبی داشته باشد. درصورتی‌که در منطقه شما باران نمی‌بارد، هر جند روز یک بار خاک را با آب خیس کنید و مقدار زیادی آب به گیاه بدهید.

برداشت

برای جلوگیری از گسترش بیش‌ازحد گیاه سنبل‌الطیب و جلوگیری از به دانه رفتن گیاه، گل‌های آن را بچینید. از گل‌های گیاه سنبل‌الطیب می‌توانید به‌عنوان دسته‌گل استفاده کنید. همچنین چیدن گل‌ها باعث می‌شود که ریشه‌ها قوی بمانند و این کار برای زمانی که گیاهان به خواب می‌روند مفید است. برای چیدن گل‌ها از یک چاقو یا قیچی تیز استفاده کنید. گل‌ها را با مقداری از ساقه بچینید. گیاه سنبل‌الطیب در اوایل بهار گل می‌دهد، شما می‌توانید از هر گیاه، دو یا سه گل برداشت کنید (بستگی به سن گیاه دارد). برای برداشت ریشه‌ها و برگ‌های دارویی گیاه سنبل‌الطیب، یک سال کامل صبر کنید. ریشه‌های بالغ سنبل‌الطیب را در پاییز برداشت کرده و خشک کنید. چند روز قبل از برداشت ریشه‌های سنبل‌الطیب، به گیاه آب ندهید. در این صورت ترکیبات طبیعی گیاه قوی‌تر می‌شوند.

گیاهان سنبل‌الطیب مسن‌تر را توسط بیل از خاک بیرون آورید و اجازه دهید تا گیاهان جوان‌تر برای سال آینده رشد کنند. بیل را به‌صورت عمیق در خاک فرو کنید تا بتوانید تمام ریشه را بیرون آورید. ریشه‌ها را قبل از این‌که به خانه بیاورید با آب باغ بشویید. ریشه را به بخش‌های ۱/۶ تا ۲/۵ سانتی‌متری تقسیم کنید و آن‌ها را در یک کاسه بخیسانید و سپس با آب کامل بشویید. ریشه‌ها را در یک جای خشک و خنک به مدت دو یا سه ماه قرار دهید تا خشک شوند. ریشه‌ها بوی تندی دارند، بنابراین آن‌ها را برای خشک کردن در جایی مثل میز آشپزخانه قرار ندهید. جوشانده ریشه سنبل‌الطیب برای کمک به خواب، مفید است. برگ‌های سنبل‌الطیب را برای استفاده در چای جدا کنید. از برگ‌های تمیز و تازه سنبل الطیببه‌عنوان یک چای آرام‌بخش استفاده کنید و یا آن‌ها را خشک کرده و با چای خشک مخلوط کنید.

ریشه سنبل‌ الطیباز نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است خواص سنبل الطیبمهم آن به شرح زیر است:

ضد تشنج

رفع ناراحتی‌های عصبی و هیستریک

ضد اسپاسم و آرام‌بخش

تب بر

درمان بی‌خوابی

ضد کرم معده و روده

ضد هیجان

برطرف‌کننده میگرن

برطرف کردن دلهره، تشویش و نگرانی

درمان بیماری مالیخولیا

برطرف کردن درد سیاتیک

درمان درد سینه

از بین برنده استفراغ

مؤثر در معالجه مرض قند

التیام زخم‌ها با گرد سنبل‌الطیب

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : گل اطلسی الوان (مخلوط)

گل بنفشهبا نام انگلیسی Pansy و نام علمی Viola. sp از خانواده بنفشگان (Violaceae)، گیاهی است علفی و چندساله که البته به‌صورت یک‌ساله و یا دوساله کشت می‌شود. برگ گل بنفشهقلبی شکل است که بر روی سطح زمین قرار گرفته‌اند. گل‌های بنفشهبه رنگ‌های متنوع مانند زرشکی، ارغوانی، بنفش، آبی و به‌ندرت به رنگ سفید و سیاه است. این گل‌ها معطر بوده و یکی از گل‌های زینتی زیبایی هستند که گلدهی آن در اوایل بهار انجام می‌شود.

کاشت

زمان مناسب کاشت بنفشهاوایل شهریور تا اواسط پاییز است. مقداری خاک را درون گلدان و یا سبد ریخته یا در قسمتی از باغچه بذر بنفشهها را روی خاک بپاشید و حدود نیم سانتی‌متر روی آن خاک یا کود دامی پوسیده بریزید و سپس خوب آبیاری کنید. حدود ۵ الی ۱۰ روز بعد بذرها سبز می‌شوند و زمانی که مقداری بزرگ شدن (حدود یک‌ماهه الی دوماهه) رسیدند آنها را از خزانه درآورده و در محلی که می‌خواهید به فاصله ۱۵ الی ۲۰ سانتی‌متر نشا کنید بهترین روش همین است. برخی‌ها بذر گل بنفشهرا روی محلی که موردنظرشان هست می‌پاشند تا همان‌جا سبز بشود اما این روش درست نیست دلیلش این است که زمان بذرپاشی بذرها نامنظم روی زمین میافتند و وقتی سبز می‌شوند. خیلی از آنها ممکن است کنار هم سبز بشوند اما زمانی که بذرها رو درون خزانه بکارید بعد می‌توانید به‌صورت منظم بوته‌های این گل را به هر طریقی و به هر فاصله‌ای که می‌خواهید بکارید.

به این نکته هم حتماً توجه شود که هیچ‌وقت اقدام به نگهداری گل و گیاهان بیرونی در منزل نکنید چون درون منزل نور و تهویه هوای کافی برای رشد گیاهان و درختان بیرونی وجود ندارد حتی کاشت بذرهم ممکن است با مشکل مواجه شود در کل اگر مکانی برای کاشت بذر ندارید و مجبور هستید که در منزل این کار را بکنید. بهتر است گلدان خزانه را روی پنجره جنوبی بگذارید تا نور کافی به آن برسد و حتماً پس از سبز شدن بذر گیاهانی که بیرونی هستند آنها را به بیرون از خانه انتقال بدهید اگر به بیرون انتقال ندهید ساقه‌ها دراز شده و کم‌کم از بین می‌رود.

تکثیر این گیاه به ۴ روش شامل کشت با بذر، قلمه زدن، تقسیم با ریشه و تقسیم ساقه انجام می‌شود که بستگی به نوع گونه، از یکی از آن‌ها استفاده می‌شود. مهم‌ترین روش تکثیر که اکثر گونه‌ها از این روش ازدیاد می‌یابند، کشت بذر است. در این روش عمل نشاکاری صورت می‌گیرد که در مرداد در شاسی می‌کارند و نشاها را در پاییز با زمین اصلی انتقال می‌دهند و در زمستان در زیر برف باقی می‌مانند. انتقال نشا هر چه زودتر انجام شود، گل‌ها درشت‌تر خواهد شد.

این گیاه به آبیاری کافی و منظم نیاز دارد. اگر خاک خشک شود، باعث می‌شود گلدهی کاهش یابد و اگر غرقابی اتفاق بیافتد، ریشه دچار خفگی شده و می‌پوسد و گیاه از بین می‌رود. خاکی که دارای خاک‌برگ باشد و غنی از کود حیوانی باشد، رشد مطلوبی را برای گیاه ایجاد می‌کند البته نکته مهم این است که حتماً زهکش خاک مناسب باشد. بنفشه گیاهی است آفتاب دوست. البته می‌تواند کمی سایه را تحمل کند ولی باید توجه داشت که اگر محیط رشد گیاه، نتواند نور موردنیاز گیاه را فراهم کند، گل‌های تولید شده کوچک خواهند شد. این گیاه هوای خنک را دوست دارد. وقتی به اواخر بهار می‌رسیم و هوا رو به گرمی می‌رود، گلدهی کم می‌شود. در زمستان می‌توان سرما و یخبندان را تحمل کند و زیر برف زنده می‌ماند.

در زمان کاشت بذرباید توجه داشت که چون گیاه به آفتاب‌سوختگی حساس است، پس باید سایه را در خزانه ایجاد کرد. گونه بنفشه سه رنگ، به مرگ گیاهچه حساس است. پس باید توجه داشت که محیط کشت آلوده نباشد و کود دامی که به محیط اضافه می‌شود دچار آلودگی نباشد. ویروس موزاییک خیار یکی از ویروس‌های گیاهی است که از این گیاه استخراج گردیده و بر روی آن اثبات شده است.

خواص گل بنفشه

استفاده از گیاه بنفشه برای بهبود و درمان سردردهای ناشی از گرمی بسیار مفید است. یکی از مشکلات شایع که امروزه گریبان گیر بیشتر افراد جامعه شده است، سردرد است که بخش عمده‌ای از این سردردها، به دلیل گرمی زیاد مغز یا خشک شدن نسبی مغز به خاطر سبک زندگی امروزی (استرس‌های زیاد فردی، دیر خوابیدن، کم بودن خواب شب، مصرف زیاد گرمی‌ها و مواد غذایی تند و طعم‌دهنده) است و مصرف شربت بنفشه به درمان آن کمک شایانی می‌کند.

از مهم‌ترین فواید گل بنفشهاستفاده از آن برای درمان سرفه‌های ناشی از گرمی و خشکی است. طبع خنک این گیاه باعث شده استفاده از شربت و دمنوش بنفشهتهیه شده از آن، باعث انعطاف‌پذیر و نرم شدن ریه و مجاری هوایی شود.

مصرف شربت گل بنفشهبرای افرادی که اسهال‌های خونی ناشی از گرمی و صفرا دارند، مفید است. به‌طورکلی گیاه بنفشه به دلیل داشتن طبع خنک، ضد صفرا عمل می‌کند. بنابراین علت و ریشه این نوع اسهال را برطرف کرده و باعث بهبود تحریک روده، اسهال و خون‌ریزی می‌شود.

گل بنفشهدر درمان بیماری‌های گوارشی و پاک‌سازی ریه و پوست استفاده می‌شود و برای درمان بیماری سینوزیت بسیار مفید است. همچنین ریختن چند قطره از آب دم کرده این گیاه، در بینی برای باز کردن تنفس، رفع خشونت سینه و زکام بسیار مفید است. آب دم کرده گل بنفشهبرای درمان برفک دهان مفید بوده، به این منظور مقداری از آن را در دهان نگه دارید و یا با آب تازه آن دهان‌شویه کنید، برفک دهان را برطرف می‌سازد، ورم لثه را می‌نشاند و اگر در گلو قرقره کنید آنژین را درمان می‌کند.

روغن گل بنفشهنیز فواید بسیار دارد ازجمله جلوگیری از ریزش مو، سفید کردن پوست صورت، برطرف کردن کک‌ومک صورت، نرم کردن مو و برای سینوزیت، میگرن و سردرد بهترین درمان است. کاهش و رفع تب از دیگر خواص بنفشه است. به این منظور مقداری گل بنفشهرا داخل آب‌خنک همراه با گلاب بریزید و بعد از نیم ساعت صاف کرده و به شخص تب‌دار داده شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

مشاهده پست مشابه : گل اطلسی الوان (مخلوط)