گل و گیاه ظرافت

درک اینکه چرا گل کوکبیکی از گل‌های رایج و محبوب است بسیار دشوار نیست. گل‌های رنگین‌کمانی زیبای آن خیره‌کننده است. گل کوکب از اواسط تابستان تا اولین یخبندان پاییزی گل می‌دهد و تا پاییز گل می‌دهد.

کاشت

گل کوکببرای رشد و شکوفایی فراوان به آفتاب کامل (حداقل ۸ ساعت در روز) نیاز دارد. اگر دمای تابستان شدید باشد، بهتر است در پناه سایه بعدازظهر کاشته شود. گل کوکببه سرما حساس است و نباید تا زمانی که خاک تا بیش از ۶۰ درجه فارنهایت (۱۵ درجه سانتی‌گراد) گرم نشده و تمام خطر سرمازدگی از بین نرود، کاشته شوند.

برای کاشت بذر گل کوکبیک محل آفتابی با خاک و زهکشی خوب را انتخاب کنید و قبل از کاشت آن را کاملاً آماده کنید. بستر کشت را با ۲ تا ۴ اینچ (۵ تا ۱۰ سانتیمتر) کمپوست با کیفیت بالا یا کود پوسیده خوب، گردگیری کمی از پودر استخوان و کود ارگانیک متعادل اصلاح کنید. همه مواد را در خاک مخلوط کنید تا به‌طور یکنواخت پخش شود.

برای کاشت گودالی به عمق ۴ تا ۶ اینچ (۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر) حفر کنید و بذر کوکبدر داخل آن قرار دهید. هنگامی‌که در محل قرار گرفت، سوراخ را با خاک پر کنید. گل کوکببسیار بزرگ می‌شود، بنابراین حداقل بین ۱۲ تا ۱۸ اینچ (۳۰ تا ۴۶ سانتی‌متر) فاصله بین گل کوکب‌ها بگذارید.

گل‌های گل کوکبدر طول فصل رشد به آب ثابت نیاز دارند. بنابراین در جوانی شیلنگ‌های خیس بخار یا آبیاری قطره‌ای نصب کنید. تا زمانی که اولین شاخه‌های سبزرنگ را مشاهده نکردید که از زمین عبور می‌کنند، نباید گل دهانه را آبیاری کنید. آبیاری بیش از حد قبل از مشاهده شاخه‌ها می‌تواند منجر به پوسیدگی بذر گل کوکبشود. پس از رسیدن گیاهان به ارتفاع ۱ فوت (۳۰ سانتی‌متر)، با کشیدن ۳ تا ۴ اینچ (۷ تا ۱۰ سانتی‌متر) از مرکز رشد، آن‌ها را کمی محکم کنید تا شاخه‌های پایه کم را تشویق کنید که باعث افزایش تولید گل و طول کلی ساقه می‌شود.

حلزون‌ها و لیسه‌ها به گیاهان جوان آسیب می‌رسانند و موش‌ها گل‌ها را خراب می‌کنند. طعمه را در زمان کاشت و به‌صورت دوره‌ای در طول فصل کنار بگذارید. طعمه حلزون یک گزینه ارگانیک است که هم برای کودکان و هم برای حیوانات خانگی بی‌خطر است و در برابر هر سه آفت به‌خوبی کار می‌کند.

در اواسط تابستان، شما نیاز دارید که گیاهان بلند را به هم بزنید تا از ریزش آن‌ها جلوگیری شود. برای باغداران خانگی که فقط چند گیاه دارند، هنگام کاشت، پایه‌های بلند و محکم را در کنار غده‌ها قرار دهید تا بتوانید ساقه‌ها را هنگام رشد به آن‌ها بچسبانید. برای پرورش‌دهندگان گل، من روش راه‌راه را توصیه می‌کنم که شامل قرار دادن یک پایه تی مانند فلزی در هر ۸ پا (۲٫۴ متر) در امتداد لبه‌های بیرونی تخت‌ها و بستن یک لایه دوگانه از طناب نجات از پایه به پایه است.

درحالی‌که گل‌های گل‌دار بریده بلندمدت نیستند، اما می‌توانید ۵ تا ۷ روز از ساقه‌های بریده شده در مرحله مناسب استفاده کنید. از آنجا که گل‌های گل کوکببعد از برداشت زیاد باز نمی‌شوند، مهم است که آن‌ها را تقریباً کاملاً باز، اما نه بیش از حد رسیده انتخاب کنید. پشت هر سر گل را بررسی کنید، به دنبال گلبرگ‌های محکم و سرسبز باشید. گلبرگ‌های کاغذی یا کمی کم آب نشانه سن هستند. حتماً از نگهدارنده گل در آب استفاده کنید.

بلوبری یک گیاه است. این میوه معمولاً به‌عنوان غذا مصرف می‌شود. برخی افراد نیز از میوه و برگ آن برای تهیه دارو استفاده می‌کنند. مراقب باشید بلوبری را با زغال اخته اشتباه نگیرید. در خارج از ایالات متحده، نام زغال اخته ممکن است برای گیاهی به نام بلوبری در ایالات‌متحده استفاده شود. بلوبری برای پیری، حافظه و مهارت‌های تفکر (عملکرد شناختی) و بسیاری از شرایط دیگر استفاده می‌شود. اما شواهد علمی محدودی برای حمایت از هر یک از این موارد وجود دارد.

کاشت

زمان کاشت بوته بلوبری

بلوبری را می‌توان در بهار یا اواخر پاییز در همه مناطق به‌جز سردترین مناطق کاشت. در مناطق سرد بهتر است برای کاشت بذر بلوبریتا اوایل تا اواسط بهار صبر کنید.

بهتر است گیاهان ۱ تا ۳ ساله انتخاب خوبی هستند. این‌ها را می‌توان در ظروف یا ریشه برهنه خریداری کرد.

انتخاب و آماده‌سازی محل کاشت

مکان آفتابی و سرپناهی را انتخاب کنید. درحالی‌که بلوبری سایه را تحمل می‌کند، محصولات بهتری در زیر نور آفتاب به دست می‌آید. درعین‌حال آن‌ها نباید در معرض باد شدید و خشک شوند.

بذر بلوبریرا خیلی نزدیک درختان نکارید زیرا درختان نه‌تنها نور خورشید را مسدود می‌کنند بلکه رطوبت خاک را نیز جذب می‌کنند.

اگر چندین بوته کاشته‌اید بهتر است آن‌ها را در یک تکه بکارید نه اینکه در باغ خود پراکنده شوید. این باعث افزایش تولید و کیفیت توت می‌شود.

بلوبری یک گیاه ریشه‌دار کم‌عمق است. بنابراین به خاکی نیاز دارد که رطوبت را در خود نگه دارد اما به‌خوبی تخلیه شود و مرطوب نماند. بذر بلوبریرا در مکان‌هایی که خاک‌های سنگین و خاکی دارند و مرطوب می‌مانند، کاشت نکنید.

بلوبری در خاکی که اسیدی است رشد می‌کند. pH خاک در حالت ایده آل باید بین ۴٫۰ تا ۵٫۰ باشد. خاکی که به اندازه کافی اسیدی نیست رشد را متوقف می‌کند. با مخلوط کردن مقدار کمی گوگرد دانه‌ای چند ماه قبل از کاشت می‌توان خاک را اسیدی کرد. پیت ماس و پوست و سوزن کاج نیز افزودنی‌های خوبی هستند که به اسیدی شدن خاک شما کمک می‌کنند.

قبل از قرار دادن بوته‌های بلوبری، مواد آلی را در خاک مخلوط کنید.

خواص بلوبری

بلوبری مانند خواص قره قاط، با جلوگیری از چسبندگی باکتری‌ها به دیواره‌های مثانه، از عفونت مثانه جلوگیری می‌کند. میوه بلوبری سرشار از فیبر است که می‌تواند به عملکرد طبیعی دستگاه گوارش کمک کند. همچنین حاوی ویتامین C و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها است. بلوبری همچنین حاوی مواد شیمیایی است که ممکن است تورم را کاهش داده و سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.

کاهش مهارت‌های حافظه و تفکر که معمولاً با افزایش سن رخ می‌دهد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف روزانه بلوبری به مدت ۳-۶ ماه ممکن است به بهبود برخی از آزمون‌های تفکر و حافظه در بزرگ‌سالان بالای ۶۰ سال کمک کند. بااین‌حال اکثر آزمون‌های تفکر و حافظه تغییر نمی‌کنند. اگر فایده‌ای داشته باشد، احتمالاً اندک است.

در رابطه با سالخوردگی برخی تحقیقات نشان می‌دهد که خوردن بلوبری یخ‌زده می‌تواند محل استقرار و تعادل پا را در افراد مسن بهبود بخشد. بااین‌حال تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که خوردن بلوبری به این موارد کمکی نمی‌کند. همچنین به نظر نمی‌رسد خوردن بلوبری باعث افزایش قدرت یا سرعت راه رفتن در افراد مسن شود.

درخصوص عملکرد ورزشی تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف بلوبری خشک به افراد کمک نمی‌کند سریع‌تر بدوند یا احساس دویدن را راحت‌تر کند. اما ممکن است به حفظ قدرت ۳۰ دقیقه پس از دویدن کمک کند.

در زمینه مهارت‌های حافظه و تفکر (عملکرد شناختی) تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف یک دوز بلوبری ممکن است برخی از انواع یادگیری را در کودکان ۷ تا ۱۰ سال بهبود بخشد. اما برای اکثر انواع یادگیری کمکی نمی‌کند و به کودکان در خواندن بهتر کمک نمی‌کند.

در زمینه افسردگی برخی از افرادی که در یکی از عروق مغز لخته شده‌اند ممکن است دچار افسردگی شوند. در افراد مبتلا به افسردگی احتمال بیشتری وجود دارد که در دستگاه گوارش عفونت داشته باشند. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف روزانه عصاره بلوبری به مدت ۹۰ روز می‌تواند علائم افسردگی را کاهش داده و همچنین باعث کاهش عفونت در این گروه از افراد شود.

در رابطه با سطوح بالای چربی به نام تری گلیسیرید در خون (هیپرتری گلیسیریدمی) تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف یک دوز عصاره برگ بلوبری ممکن است به کاهش سطح چربی در خون بعد از غذا در افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.

در خصوص آرتریت در کودکان (آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان) تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که نوشیدن روزانه آب بلوبری در حین استفاده از داروی ضد حساسیت علائم آرتریت در کودکان را بهتر از دارو به تنهایی کاهش می‌دهد. نوشیدن آب بلوبری همچنین ممکن است عوارض جانبی ناشی از اتانرسپت را کاهش دهد.

گروهی از علائم که خطر دیابت، بیماری قلبی و سکته مغزی (سندرم متابولیک) را افزایش می‌دهد. مصرف بلوبری خشک به بهبود بیشتر علائم سندرم متابولیک کمک نمی‌کند. اما ممکن است به بهبود جریان خون در برخی افراد کمک کند.

برای خرید بذر بلوبریو سایر درختان مثمربه فروشگاه بذر ظرافتمراجعه فرمایید.

گل پریوشدر پیشگیری از سرطان خون در کودکان و درمان سرطان معجزه نامیده شده است. به نظر بسیاری محافظت از گل پریوش حفاظت از آینده فرزندان شما است. پیشنهاد شده است که به‌جای استفاده از اثرات موضعی که باعث ایجاد داروهای شیمیایی می‌شود. مردم باید از عصاره گل پریوش استفاده کنند. گل پریوشیکی از باارزش‌ترین گونه‌های گیاهی خانواده Apocynaceae است که در طب گیاهی سنتی در جهان استفاده می‌شود و استخراج شیمیایی در درمان سرطان نقش دارد. این گیاه همچنین سابقه استفاده در طب آیورودا، طب سنتی چینی را دارد. علوم پزشکی غربی در قرن بیستم تحقیق در مورد این گیاه را آغاز کردند.

از این گیاه به‌عنوان یک گیاه دارویی استفاده می‌شود و موردمطالعه قرار می‌گیرد زیرا مشخص شد که بیش از ۱۰۰ آلکالوئید ایندول مونوترپنوئید تولید می‌کند که حاوی دو آلکالوئید دیمری سیتوتوکسیک حیاتی هستند که برای درمان شیمی درمانی سرطان استفاده می‌شوند. همچنین بسیاری از آلکالوئیدها نقش دارویی دارند. این ترکیبات شامل ترکیبات ضد سرطانی است: Vinblastine و Vincristine. آلکالوئید وینکریستین در درمان سرطان خون در کودکان نقش دارد.

در طب سنتی، گل پریوشبرای تسکین درد ماهیچه‌ها، افسردگی سیستم عصبی مرکزی، همچنین برای استفاده از نیش زنبورها و التیام زخم‌ها استفاده می‌شود. کاربرد آن به‌طور گسترده‌ای از پیشگیری از دیابت تا درمان معده درد متغیر است. این گیاه همچنین می‌تواند به‌عنوان گیاه زینتی در باغ و خانه‌های مناطق گرم‌تر استفاده شود یا می‌تواند در فصل سرد در گلخانه رشد کند.

طبقه‌بندی

گل پریوشیک گونه گیاهی است که متعلق به خانواده Apocynaceae (خانواده Dogbane) است. این خانواده بیشتر شامل گیاهان و درختچه‌های کوچک است. این خانواده دارای برگ‌های حاشیه‌ای صاف است. گل‌ها در زیر بغل برگ‌ها دیده می‌شوند که به‌صورت جداگانه یا در ساقه‌های بسیار کوتاه جفت شده‌اند و ویژگی بارز دیگر شیره شیری قوی است.

پراکندگی جغرافیایی

این گیاه بومی ماداگاسکار است و به‌عنوان حلقوی ماداگاسکار شناخته می‌شود. گل پریوشهمچنین در سراسر نیمه گرمسیری آسیا، آفریقا و آمریکا طبیعی است و برای اهداف تزئینی و دارویی استفاده می‌شود.

شرح گیاه

گل پریوش۶۰ و ۲۰ سانتی‌متر ارتفاع و عرض دارد. گل‌ها به رنگ صورتی، سفید یا بنفش صورتی در ساقه شکننده هستند. گل‌ها دارای یک لوله پایه به طول ۲٫۵-۳٫۰ سانتیمتر با تاجی به قطر حدود ۲٫۰-۵٫۰ سانتیمتر با پنج لبه گلبرگ مانند هستند. ۵ کاسبرگ، به طول ۲-۶ میلی‌متر، باریک، معمولاً دارای مو (در حالت بلوغ) وجود دارد. گلدهی در طول ماه‌های گرم بارور است. اگرچه ممکن است گیاهان در هوای بسیار گرم ضعیف شوند. برگ‌ها برعکس ساده روی ساقه با حاشیه کامل برگ، شکل تخمدان به شکل دندانه‌دار، طول تیغه برگ ۲-۴ اینچ و سبزرنگ با برگ چیده شده‌اند. غلاف میوه مانند یک جفت فولیکول به طول تقریباً ۲٫۰-۴٫۵ سانتیمتر و عرض ۳ میلی‌متر است.

تکثیر

گل پریوشاز طریق بذر تکثیر می‌شود. جوانه‌زنی گل پریوش یک هفته در دمای ۲۱-۲۴ درجه سانتی‌گراد، در مکانی تاریک و بدون آبیاری بیش‌ازحد طول می‌کشد. بذر گل پریوشرا به فاصله ۲ تا ۳ سانتی‌متر روی سطح خاک بریزید. سپس لایه نازکی خاک را بر روی بذر گل پریوشبپاشید و با استفاده از افشانه آن‌ها را آبیاری کنید. برای جوانه‌زنی سریع‌تر، روی گلدان را با پلاستیک پوشانده و بعد از بیرون آمدن جوانه‌ها از خاک پلاستیک را برداشته و آن‌ها را به گلدان یا باغچه انتقال دهید.

همچنین می‌توان گونه‌ها را به‌صورت رویشی تکثیر کرد. قلمه‌های چوبی نرم را می‌توان از گیاه مادر گرفته و به‌طور جداگانه در خاک کاشت، معمولاً در تابستان ریشه گیاه به آسانی است. گل‌های گل پریوشتوسط پروانه‌ها گرده‌افشانی می‌شوند. این گونه با خود سازگار است، اگرچه گرده‌افشانی خود در شرایط عادی غیرمعمول است.

آفات و بیماری‌ها

- گیاه می‌تواند توسط فوزاریوم آلوده شود که منجر به پژمردگی گیاه شده و سپس باعث مرگ گیاه می‌شود.

- تکان خوردن و بازگشت باعث می‌شود نوک ساقه قهوه‌ای تیره و پژمرده شود. این بیماری‌ها بیشتر به دلیل بارندگی هوا یا آبیاری بیش‌ازحد است.

- چندین قارچ باعث ایجاد لکه‌های برگ می‌شود. با این حال آن‌ها معمولاً بی‌ضرر هستند استفاده می‌کند

شقایق کالیفرنیایی گیاهان قوی هستند و اغلب در قسمت‌های خالی و در کنار جاده‌ها بدون هیچ‌گونه مراقبت رشد می‌کنند. بااین‌حال، هنگام چیدن، متوجه خواهید شد که زیبایی آن‌ها زودگذر است، زیرا گلبرگ‌ها اغلب قبل از اینکه بتوانید گل‌ها را در یک گلدان قرار دهید روی زمین می‌افتند. شقایق کالیفرنیایی در اوایل تابستان در اوج خود است. به نظر می‌رسد گل‌های شاد یک شبه بهار می‌زنند و مناطق وسیعی را با گلبرگ‌های روشن و ابریشمی خود و شاخ و برگ‌های سبز آبی و سرخس مانند پوشانده‌اند. هنگامی که هوا گرم شد، این گل‌های سریع رشد را در بهار بکارید، چه در تخت گل‌های خود و چه در ظروف.

مراقبت از شقایق کالیفرنیایی

مانند اکثر گل‌های وحشی بومی، شقایق کالیفرنیایی نیز به‌راحتی نگهداری می‌شود. نکته اصلی این است که شرایط رو به رشدی را برای آن‌ها فراهم آورید که از محل زندگی بومی آن‌ها تقلید می‌کند. برای این گیاه، بیشتر به چیزهایی که به شقایق کالیفرنیایی نمی‌دهید اهمیت می‌دهد تا آنچه به آن‌ها می‌دهید. در مورد آب و کود کمتر است. گیاهان خود را در آغوش نگیرید و این لذت را خواهید داشت که آن‌ها را در حال کاشتن و رشد در بسیاری از فصول آینده مشاهده خواهید کرد.

کله پاچه (حذف شکوفه‌های مصرف‌شده) می‌تواند باعث گلدهی بیشتر شود. بااین‌حال، اگر می‌خواهید گیاهان خودبه‌خود بذربپاشند، مقداری گل سر بگذارید تا بذر آن‌ها ریخته شود. علاوه بر این، گیاهانی که در آب‌وهوای گرم و در ظروف رشد می‌کنند، معمولاً کوتاه مدت هستند و اغلب به‌عنوان گیاهان یک‌ساله مورداستفاده قرار می‌گیرند. بسیاری از باغداران ترجیح می‌دهند آن‌ها را بعد از گلدهی بکشند و در فصل رشد بعدی بذرهای جدید بکارند.

نور

شقایق کالیفرنیایی در زیر آفتاب کامل رشد می‌کند و شکوفا می‌شود، به این معنی که در اکثر روزها حداقل شش ساعت در معرض نور مستقیم خورشید قرار می‌گیرد. هرچه نور خورشید بیشتر باشد، بهتر است. شقایق‌هایی که در شرایط سایه‌دار رشد می‌کنند اغلب خسته به نظر می‌رسند و به راحتی تسلیم بیماری‌ها می‌شوند.

خاک

در حالی که بسیاری از گل‌ها به خاک غنی و لومی احتیاج دارند، شقایق کالیفرنیایی می‌تواند در خاک‌های فقیر رشد کند. خاک‌های شنی و صخره‌ای هر دو شرایط خوبی را برای شقایق کالیفرنیایی فراهم می‌کنند. چیزی که کار نمی‌کند خاک رس سنگین است زیرا این گیاهان به زهکشی شدید خاک نیاز دارند. اگر خاک رسی دارید، به‌جای آن در یک تخت یا ظرف باغ بلند بکارید.

آب

شقایق کالیفرنیایی به آب بسیار کمی احتیاج دارد و کاندیدهای خوبی برای خشکی‌های مقاوم به خشکی هستند. بارش‌های بهاری اسپورادیک معمولاً برای آبیاری گیاهان کافی است. در مناطقی که تابستان‌های گرم دارند، گیاهان اغلب خوابیده و در این مدت نیازی به آبیاری اضافی ندارند.

دما و رطوبت

گرم شدن خاک در بهار، همراه با رطوبت ناشی از باران بهاری، باعث جوانه‌زنی بذر شقایقکالیفرنیایی می‌شود. تا زمانی که درجه حرارت ملایم باقی بماند، بین ۵۰ تا ۷۵ درجه فارنهایت، گل کالیفرنیایی به رشد خود ادامه می‌دهد. گرمای بیش‌ازحد می‌تواند باعث خواب شود. بااین‌حال، هنگامی که دمای سرد برمی‌گردد، گیاهان اغلب دوباره رشد کرده و حتی دوباره شکوفا می‌شوند. علاوه بر این، شقایق‌های کالیفرنیایی رطوبت کم تا متوسط را ترجیح می‌دهند. در رطوبت بالا، زهکشی خوب خاک و جریان هوا در اطراف گیاهان برای سالم ماندن آن‌ها ضروری است.

کود

برای رشد موفقیت‌آمیز شقایق کالیفرنیایی، حتی در مناطقی با خاک فقیر از نظر مواد مغذی، هیچ کودی لازم نیست. افزودن کودهای شیمیایی می‌تواند باعث رشد بیش‌ازحد شاخ و برگ در هزینه شکوفه شود.

انواع شقایق کالیفرنیایی

انواع مختلفی از شقایق کالیفرنیایی وجود دارد:

«California Golden» رنگ نارنجی کلاسیک روشن گل‌ها را ارائه می‌دهد.

«زنگ ماموریت» ترکیبی از رنگ‌های شربت، از جمله صورتی، ماهی قزل‌آلا و کرم است، با شکوفه‌های نیمه دوتایی (با گلبرگ‌های اضافی شکوفا می‌شود).

«گلدن وست» پیچشی در شکوفه پرتقال آشنا است، زیرا دارای مرکز تیره‌تری است.

نحوه پرورش شقایق کالیفرنیایی از دانه

بذر شقایقرا در جایی بکارید که قصد دارید پس از گذراندن تهدید سرمازدگی در منطقه شما، آن‌ها را در خارج پرورش دهید. بذر شقایقرا به آرامی در خاک فشار دهید و به آرامی آبیاری کنید تا از جدا شدن دانه‌های ریز جلوگیری شود. جوانه‌زنی باید در حدود دو هفته رخ دهد. با مشاهده رنگ سبز مایل به سبز شاخ و برگ شقایق می‌توانید بذر شقایقجوانه زده را از علف‌های هرز تشخیص دهید. نهال‌های نازک با فاصله حدود ۸ اینچ.

آفات / بیماری‌های شایع

شقایق‌های کالیفرنیایی عموماً گیاهان سالمی هستند، اما وقتی در محیطی که باران زیاد را تجربه می‌کنند رشد کنند مستعد ابتلا به بیماری هستند. کپک، کپک و پوسیدگی ساقه می‌تواند در گیاهانی که در مناطق مرطوب رشد می‌کنند رخ دهد. اگرچه می‌توانید گیاهان را با قارچ‌کش‌ها درمان کنید، اما بهترین گزینه اصلاح محیط است. اطمینان حاصل کنید که شقایق‌های شما در معرض آفتاب کامل و خاک خوب زهکشی هستند تا از آب‌گرفتگی آن‌ها جلوگیری شود.

گل بنفشهدارای گونه‌های فراوانی است که در ایران ۱۹ گونه بومی آن شناخته شده که به رنگ‌های سفید، زرد، آبی، بنفش و… هستند که در این بین معروف‌ترین آن‌ها در ایران بنفشه ۳ رنگ و بنفشه معطر است. گل بنفشه بیشتر در قسمت شمال غرب کشورمان و همچنین مناطق کوهستانی به‌صورت خودرو در زمین‌های مرطوب و در کنار نهرهای آب رشد می‌کند. گل بنفشه مانند سایر دیگر گل‌ها فقط در فصل بهار رشد می‌کنند و دارای گل هستند که علاوه بر زیبایی دارای عطر دل‌نشینی هستند که قطعاً ارزش کاشت را دارند شما می‌توانید برای کاشت گل بنفشه هم در باغچه و هم در گلدان بنا به سلیقه خود اقدام کنید.

کاشت گل بنفشه

بهترین زمان برای کاشت بذر بنفشهاوایل شهریور تا اواسط پاییز است.

در ابتدا باید گفت که کاشت گل بنفشهبه فضای چندانی احتیاج ندارد، شما می‌توانید در یک فضای کوچک هم اقدام به این کار کنید.

ابتدا باید برای کاشت بذر بنفشهیک مکان جدا از بستر اصلی کاشت فراهم کنید.

تهیه یک سبد پلاستیکی و یا یک گلدان گزینه خوبی است.

بعد از پر کردن سبد با خاک بذر بنفشهها را روی خاک می‌پاشیم.

سپس بعد از آن به اندازه نیم سانتی‌متر کود پوسیده روی بذر بنفشهها می‌ریزیم.

از آلوده نبودن کودی که برای کاشت بذر بنفشهاستفاده می‌کنید مطمئن باشید.

بعد از کاشت بذر بنفشهآن‌ها را آبیاری کنید تا بستر مرطوب شود.

تا زمانی که بذر بنفشهها جوانه نداده‌اند از تابش مستقیم نور خورشید به بذر بنفشهها جلوگیری کنید زیرا در مقابل سوختگی بسیار حساس هستند.

با گذشت ۲ هفته از کاشت بذر بنفشهخواهیم دید که بذر بنفشهها سر از خاک بیرون آورده‌اند.

زمانی که اندازه هر جوانه به ۲۰ سانتی‌متر رسید زمان آن است که به بستر اصلی انتقال داده شوند.

کاشت بذر بنفشهبه‌صورت مستقیم در همان محل اصلی نباید انجام شود زیرا زمانی که بذر بنفشهها پاشیده می‌شوند به‌صورت نامنظم جوانه می‌زنند که جالب نیست به همین دلیل ابتدا در یک بستر جدا نشاء گیری کرده سپس به زمین اصلی انتقال داده می‌شود.

گل بنفشهاز آن دسته گل‌هایی است که نمی‌توان در محیط خانه از آن‌ها نگهداری کرد زیرا برای رشد نیاز به محیط بیرون و اکسیژن فراوان دارند، به همین دلیل در زمان کاشت بذر بنفشهسعی کنید محیطی مناسب برای مثال پنجره‌های جنوبی را برای جوانه‌زنی انتخاب کنید، البته می‌توان با کاشت گل بنفشهدر بالکن و تراز از آن‌ها به‌خوبی نگهداری کرد.

شرایط نگهداری

خاک:برای اینکه بذر بنفشهرشد قابل‌قبول و مطلوبی داشته باشد حتماً باید از خاکی استفاده کنید که قدرت زهکشی خوبی داشته باشد و همچنین خواستار خاکی مرطوب با PH بین ۵٫۵ تا ۷٫۵ نیازمند است.

آبیاری:برای رشد خوب گل بنفشهبه‌خصوص در ایام تابستان که هوا گرم است، باید آبیاری آن به‌صورت منظم انجام شود، از غرقابی کردن خاک خودداری کنید، رطوبت بیش‌ازحد خاک باعث می‌شود که ریشه‌ها در خاک خفه شوند. همچنین باید از خشکی دادن گیاه هم خودداری کنید زیرا خشکی کشیدن هم باعث کاهش گل‌دهی گیاه می‌شود.

نور: گل بنفشهاز جمله گل‌های بیرونی و آفتاب دوست است که به میزان کمی هم می‌تواند سایه را تحمل کند، عدم دریافت نور کافی منجر به کوچک شدن گل‌ها می‌شود.

دما: گل بنفشهدر هوای خنک عمر و ماندگاری بیشتری دارد طوری که این گل قادر به تحمل سرمای زمستان است و می‌تواند در زیر برف زنده بماند. گل بنفشه بهترین رشد را در دمایی بین ۴ الی ۱۳ درجه سانتی‌گراد دارد.

آفات:یکی رایج‌ترین آفات در کاشت گل بنفشهشته است برای از بین بردن آن می‌توان با کمک آب و صابون روی آن اسپری کرد. نوع دیگری از آفت گل بنفشه وجود دارد که به آن لکه برگ می‌گویند که منجر به ایجاد لکه‌های سیاه بر روی گل برگ‌های گل می‌شود. یکی دیگر از عارضه‌های گل بنفشه پوسیدگی ساقه است که می‌تواند از طریق‌های گوناگونی به گل انتقال داده شود، این عوارض منجر به کم رنگ شدن گل برگ‌های گیاه و چروک شدن آن می‌شود.

زمان گل‌دهی: گل بنفشهاز اواخر زمستان و با آمدن بهار شروع به گل‌دهی می‌کند، این گیاه به‌طور معمول می‌تواند در تمام طول سال گل بدهد، رشد این گل در فصل گرم تابستان کمی محدودتر خواهد شد چرا که در تابستان روزها بلندتر است و گیاه باید گرمای بیشتری را تحمل کند.

آویشن یک گیاه معطر باستانی است که در آشپزی استفاده‌های زیادی از آن می‌شود و موردعلاقه بسیاری از آشپزان است. آویشن همچنین به‌عنوان یکی از گیاهان دارویی نیز شناخته می‌شود. آویشن یک گیاه خزنده و مقاوم است، این گیاه سطح زمین را پوشش می‌دهد و گاهی اوقات در امتداد یک دیوار هم رشد می‌کند و به‌راحتی قابل کاشت در ظروف و گلدان‌ها نیز می‌باشد. گل‌های کوچک آویشن به رنگ صورتی یا بنفش کمرنگ هستند و با عطر خود باعث جذب زنبورهای عسل می‌شوند. بیش ۳۰۰ گونه از این گیاه چندساله مقاوم وجود دارد. آویشن تقریباً می‌تواند در هر آب و هوایی رشد کند.

بذر آويشنرا معمولاً به شکل مستقیم و بر روی ردیف‌‌هایی به فاصله ۴۰ تا ۵۰ سانتی‌‌متر از یکدیگر و در عمق کمتر از نیم سانتی‌‌متر می‌‌کارند. درصورتی‌که کشت بذر آويشنبه روش غیرمستقیم صورت گیرد، فاصله بین ردیف‌‌ها حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌‌متر است و بذر آويشنباید در خزانه هوای آزاد کشت شود. پس از اینکه ارتفاع نشاء تقریباً ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌‌متر شد، باید آن‌‌ها را به زمین اصلی منتقل کرد. بوته‌‌ها را با فاصله ۲۰ سانتی‌‌متر از یکدیگر و در ردیف‌‌هایی که حدوداً نیم متر از هم فاصله دارند، در زمین اصلی می‌‌کارند.

داشتن آویشن تازه در منزل و عطر دل‌انگیز آن، هر کسی را به کاشت این گیاه ترغیب می‌کند. در واقع با کاشت بذر آويشندر گلدان، شما با یک تیر، دو نشان زده‌اید. آویشن شکل ظاهری جذاب و زیبایی دارد. بعد از کاشت در گلدان، آن را می‌توان در فضای داخلی خانه قرار داد تا زیبایی خانه را دو چندان کند. از طرف دیگر، امکان بهره بردن از خواص آویشن در درمان بیماری‌ها و تهیه غذا وجود خواهد داشت. اگر شما در کاشت بذر آويشنمهارت پیدا کنید، این می‌تواند نوعی شغل خانگی پردرآمد نیز محسوب شود.

مراحل کاشت بذر آويشندر گلدان

برای کاشت آویشن در گلدان شما می‌توانید بذر آويشنیا قلمه‌های جوان آن را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه و با دنبال کردن مراحل زیر آن را در گلدان بکارید.

بذر آويشنرا به‌صورت متراکم در گلدان متوسطی در عمق نیم سانتی‌متری خاک بکارید.

پس از به ثمر رسیدن بذر آويشنو جوانه زدن آن، بوته‌‌های ضعیف را به اندازه مطلوب تنک کنید. فاصله بین بذر آويشنها یا نهال‌های آویشن را ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید.

بذر آويشنهای طی یک تا دو هفته در دمای ۳۲- ۱۲ درجه سانتی‌گراد جوانه می‌زنند.

پس از کاشت بذر آويشنبهترین کار برای نگهداری این گیاه قرار دادن آن در معرض نور غیرمستقیم آفتاب است.

بهترین زمان برای کاشت بذر آويشندر گلدان اواخر اسفند و اوایل بهار است. اولین گل‌های گیاه از اواسط اردیبهشت ظاهر می‌شوند و گلدهی تا اواخر خرداد همچنان ادامه می‌یابد. در اواسط تابستان شما می‌توانید برگ‌های تازه گیاه را برداشت کنید.

شرایط محیطی

خاک مناسب

مناسب‌ترین خاک برای کاشت بذر آويشندر گلدان، خاکی با بافت متوسط، ظرفیت مناسب انتقال آب، تهویه خوب، مقادیر بالای آهک و غنی از عناصر غذایی است.

آبیاری

آویشن به آبیاری به‌صورت متوسط و منظم نیاز دارد. آبیاری بیش‌ازحد باعث پوسیدگی ریشه گیاه می‌شود.

دمای مناسب

گیاه آویشن برای رشد نیازمند هوای گرم است و در برابر سرما چندان مقاوم نیست. بهترین دما برای کاشت بذر آويشندر گلدان دمای ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است. یا این وجود این گیاه، دامنه تحمل تغییرات دمای ۱۲ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد را دارد.

نوردهی

گلدان را در محلی با امکان دریافت نور کافی خورشید قرار دهید. پنجره‌های جنوبی آپارتمان بهترین مناسب‌ترین مکان برای نگهداری از این گیاه است.

هرس

چیدن نوک ساقه‌های آویشن باعث می‌شود که گیاهتان پرپشت باقی بماند. این کار را قبل از چوبی شدن ساقه‌های آویشن انجام دهید.

آفات و بیماری‌ها

آویشن یک گیاه مقاوم است و خیلی کم درگیر آفات و بیماری‌ها می‌شود. با این وجود توصیه می‌کنیم از دادن سم به گیاه خودداری کنید تا بتوانید با خیال راحت از برگ‌های آویشن در پخت غذا و تهیه دم‌نوش استفاده کنید.

در هر زمان که بخواهید می‌توانید برگ‌ها و گل‌های آویشن را برداشت و آن‌ها را در یک محیط دارای سایه با تهویه مناسب خشک کنید. برگ‌های خشک آویشن قابلیت نگهداری برای دو سال را دارند و عطر خود را حفظ می‌کنند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

ناز آفتابی یک گیاه گل‌دار در خانواده بومی آرژانتین، جنوب برزیل و اروگوئه است. همچنین در جنوب آسیا دیده می‌شود و به‌طور گسترده‌ای در بسیاری از مناطق بالکان گسترش یافته است. در بنگلادش نیز موجود است و با نام گل زمان، به این دلیل که گل تا به یک زمان خاص به شکوفه می‌رسد نام‌گذاری شده است. این گیاه در ابتدا کوچک است، اما با رشد سریع سالانه به ۳۰ سانتی‌متر بلندی می‌رسد، هر چند که معمولاً کمتر از این است. بااین‌حال اگر به‌درستی کشت شود به‌راحتی می‌تواند به این ارتفاع برسد. برگ‌های آن ضخیم و گوشتی تا ۲٫۵ سانتی‌متر، مرتب و متناوب در خوشه‌های کوچک است. گل‌ها با قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتی‌متر با پنج گلبرگ به رنگ‌های متغیر قرمز، نارنجی، صورتی، سفید و زرد است.

گل ناز دارای ارقام متعدد می‌باشد و بعضاً دارای گل‌هایی با دو گلبرگ اضافی می‌باشند و در رنگ بسیار تنوع دارند. گل ناز به‌طور گسترده در آب‌وهوای معتدل به‌عنوان یک گیاه زینتی پرورش داده می‌شود. گل ناز یکی از مهم‌ترین گل‌هایی است که در باغ‌های قدیمی کشت می‌شد و معمولاً برای کاشت آن محل خاصی را در نظر می‌گرفتند. بذر ناز آفتابیبسیار ریز است. کشت به‌وسیله بذر ناز آفتابیانجام می‌شود و شبیه به چمن‌کاری است. این گیاه را در پارک‌ها، باغ‌های صخره‌ای، چمن‌کاری‌ها، میدان‌ها و بولوارها برای تزیین، رایج است.

گل‌های گل ناز شب‌ها بسته و صبح‌ها با نور آفتاب باز می‌شوند. روز‌هایی که هوا ابری است گل‌ها بسته می‌مانند. این گیاه، چون گسترش عرضی زیادی دارند در مدت کوتاهی زمین را می‌پوشاند و یکی از گل‌های مناسب جهت تپه‌ها و سراشیبی هاست.

گل‌دهی گل ناز آفتابی

از اواسط تابستان تا اواسط پاییز گل می‌دهد. گل ناز تا حدی تحمل خشکی را دارد، اما بهترین گل را با آبیاری به‌طور منظم می‌توان ایجاد کرد.

نور گل ناز آفتابی

یکی از اساسی‌ترین نیازهای گل ناز نور است. این گیاه هم همانند سایر گیاهان گوشتی به نور مستقیم و محیطی کاملاً روشن نیاز دارد. (حدود ۶ الی ۸ ساعت در طول روز روشنایی) کمبود نور منجر به عدم باز شدن گل‌های گیاه می‌شود. جالب است بدانید که در روزهای ابری میزان شکوفایی گل‌های این گیاه کاهش پیدا می‌کند.

دمای گل ناز آفتابی

یکی از ویژگی‌های گل ناز که کمتر در سایر گل‌ها دیده می‌شود مقاومت زیاد آن در برابر گرما و خشکی است. بنابراین در باغچه‌های سنگی جلوی ساختمان‌ها که در اثر تابش آفتاب بسیار گرم می‌شود یکی از نادرترین گیاهانی است که می‌تواند کشت شده و شرایط موجود را تحمل کند. گل ناز مکان‌های آفتاب‌گیر و گرم را بیشتر می‌پسندد.

خاک گل ناز آفتابی

بذر ناز آفتابینسبت به حاصلخیزی خاک حساسیت خاصی ندارد و تقریباً شورپسند است. خاک بذر ناز آفتابیباید زه کش کافی داشته باشد. اگر خاک حاصلخیز و کاملاً قوی باشد بذر ناز آفتابیسریعاً رشد می‌کند و تمام بستر خود را می‌پوشاند. بهترین خاک برای بذر ناز آفتابیخاک سبک و شنی و یا خاک مرغوب باغچه با مقداری خاک برگ، یا کود دامی است. خاک بذر ناز آفتابیباید تا حدودی سبک و همیشه مرطوب باشد.

آبیاری گل ناز آفتابی

گل ناز آفتابیدر بهار و پاییز کمتر آبیاری می‌شود ولی در روزهای گرم تابستان به آبیاری بیشتری نیاز دارد، ضمن اینکه می‌تواند بی‌آبی را برای مدت تحمل کند. مواظبت خاصی نیاز ندارد ولی چون ارتفاع آن کوتاه است باید خوب علف زنی شود تا مغلوب علف‌های هرز نشود. گل ناز تا حدی تحمل خشکی را دارد، اما بهترین گل را با آبیاری به‌طور منظم می‌توان ایجاد کرد. آبیاری آن به‌صورت روزانه انجام می‌گیرد.

تکثیر گل ناز آفتابی

تکثیر به روش قلمه

شما برای تکثیر گل ناز می‌توانید از روش قلمه استفاده کنید. روش‌های مختلفی برای قلمه گرفتن از این گیاه وجود دارد که ساده‌ترین و کاربردی‌ترین آن‌ها قلمه گرفتن از ساقه گیاه است، شما ساقه‌ای به طول حدود ۱۰ سانتی‌متر را انتخاب کنید و برش بزنید و سپس در یک لیوان آب قرار دهید، بعد از حدود یک هفته گیاه شروع به ریشه دهی خواهد کرد، سپس می‌توان آن را در مخلوط خاک برگ+ شن و یا کوکوپیت + پرلیت منتقل کرد. البته شما می‌توانید قلمه را به‌صورت مستقیم به خاک سبک منتقل کنید ولی برای این کار به مدت ۲۴ ساعت قلمه را در دمای اتاق بگذارید بماند و سپس به خاک منتقل کنید.

تکثیر به روش بذر ناز آفتابی

شما می‌توانید از بذر ناز آفتابیبرای تکثیر استفاده کنید که برای این کار بهتر است در اوایل بهار بذر ناز آفتابیها را در خاکی سبک بکارید. اول از همه باید خاک بستر کشت را خوب خیس کنید و سپس که آب‌های اضافی از زیر گلدان خارج شدن بذر ناز آفتابیها رو روی سطح خاک پخش می‌کنیم و سپس یک لایه نازک از خاک را روی بذر ناز آفتابیها می‌پاشیم. از یک آب‌پاش برای آبیاری بذر ناز آفتابیها تا زمان جوانه‌زنی استفاده کنید ولی زمانی که بذر ناز آفتابیها جوانه زده و سبز شدن می‌توانید به‌راحتی گیاه را به‌صورت معمول آبیاری کنید.

هرس گل ناز آفتابی

یکی از نکات خیلی مهم در نگهداری هر گل و گیاهی هرس است و در نگهداری گل ناز هرس موجب تحریک رشد ساقه‌های جدید و در نتیجه افزایش گلدهی گیاه می‌شود، برای این کار تا حدود نیمی از ساقه‌هایی را که خیلی بلند شده‌اند رو کوتاه کنید. اما توجه داشته باشید که آرام آرام انجام دهید به این صورت که هر هفته یک ساقه را انتخاب نموده و عمل هرس را انجام دهید. اگر شما هرس را یک‌دفعه انجام دهید باعث ضعیف شدن گیاه و از بین رفتن آن خواهید شد.

اسفناجیکی از سبزی‌هایی است که می‌توانید درون یک گلدان و در زیر سایه، رشد و پرورش دهید. اسفناج را می‌توان به‌راحتی درون یک ظرف و در محیط خانگی و روی طاقچه پنجره پرورش داد، نحوه کاشت اسفناج بسیار آسان است. در این مطلب به بررسی نحوه کاشت بذر اسفناجدر گلدان یا در یک ظرف می‌پردازیم.

رشد و پرورش بذر اسفناجدر گلدان

ابتدا بذر اسفناج‌ها را به‌اندازه ۱/۲ اینچ درون یک ظرف بکارید. با توجه به شرایط محیطی بین ۵ تا ۱۴ روز طول می‌کشد تا این بذر اسفناجها شروع به جوانه‌زن کنند. صبر کنید تا هر بذر اسفناج۲ تا ۳ جوانه زده و سپس این شاخه‌ها را به گلدان اصلی انتقال دهید (این کار را با احتیاط انجام دهید).

انتخاب گلدان

برای پرورش بذر اسفناجدر گلدان، باید گلدانی انتخاب کنید که حداقل بین ۶ تا ۸ اینچ عمق داشته باشد. نیاز نیست که از یک گلدان عریض و عمیق استفاده کنید. می‌توانید از گلدان‌های کوچک استفاده کرده و درون هر گلدان یک بذر اسفناجرا پرورش دهید.

فضا و فاصله

بین هر بذر اسفناج۳ اینچ فاصله بگذارید، اگر می‌خواهید گیاهی با برگ‌های بزرگ داشته باشید، بین بذر اسفناج۵ اینچ فاصله بگذارید. اگر می‌خواهید در زمان کوتاهی از محصول خود استفاده کنید (چیدن محصول) می‌توانید فاصله بین هر بذر اسفناجرا به ۲ اینچ تقلیل دهید. ظرفی که درونش اسفناجمی‌کارید را به‌صورت مربعی تقسیم‌بندی کنید و بررسی کنید چند بذر اسفناجرا می‌توانید درون آن بکارید.

پیش‌نیازهای پرورش اسفناجدرون ظرف

موقعیت

اگر اسفناجرا در فصل پاییز پرورش می‌دهید و در منطقه‌ای معتدل (آب و هوایی) زندگی می‌کنید، به خاطر کوتاه بودن طول روز و کم بودن شدت نور خورشید، ظرف گیاه را زیر نور آفتاب قرار دهید. در بهار و تابستان، ظرف خود را در مکانی قرار دهید که اندکی سایه به آن برسد، مخصوصاً در هنگام بعدازظهر. در مناطق گرمسیری ظرف اسفناج را در مکانی قرار دهید که بیشترین سایه را دریافت کند.

خاک

برای پرورش بذر اسفناجدرون ظرف، باید از خاکی استفاده کنید که سرشار از مواد ارگانیک باشد. ماهیت خاک مورداستفاده باید مشابه خاک رس باشد. از خاکی که حالت کلوخی دارد و از عبور آب جلوگیری می‌کند، استفاده نکنید. مهم‌ترین فاکتور خاک برای رشد اسفناجوجود خاصیت تخلیه خوب آب است. همچنین PH خاک نیز باید خنثی (۷) باشد.

آب دهی

در هنگام پرورش اسفناجدقت کنید که آب حالت راکد و ایستایی پیدا نکند زیرا این موضوع می‌تواند منجر به افزایش بیماری‌های قارچی درون اسفناج بشود. همچنین از خیس کردن شاخ و برگ‎‌ها پرهیز کنید. خاک را مرطوب کنید اما از خیس کردن آن پرهیز کنید دقت داشته باشید که آب باید به‌خوبی تخلیه شود.

دما

بذر اسفناجدر دمای ۴۰ فارنهایت (۴ درجه سانتی‌گراد) به بالا جوانه می‌زند. بهترین دما برای رشد اسفناجبین ۵۰ تا ۸۰ درجه فارنهایت (۱۰ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد) است. اکثر ذرات تشکیل‌دهنده اسفناج می‎‌توانند دمایی بین ۲۰ تا ۹۰ درجه فارنهایت (۶ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد) را به‌راحتی تحمل کنند. اگر دما خیلی زیاد شد نیاز است که برای گیاه خود سایه ایجاد کنید.

نحوه کاشت اسفناجدر فضای منزل

اگر در بیرون از منزل خود فضای زیادی در اختیار ندارید، پرورش اسفناجدرون منزل و روی طاقچه پنجره یک ایده بسیار عالی است. برای این کار تعدادی گلدان کوچک به عمق ۶ اینچ تهیه کنید و بذر اسفناجها را درون آن‌ها پرورش دهید. همچنین می‌توانید گل و گیاهان دیگری را نیز درون آن‌ها پرورش دهید.

مراقبت از اسفناج

در پرورش اسفناجنیاز به توجه و مراقبت خاصی نیست. آبیاری منظم، بارورسازی و خاک مناسب کلیدی‌ترین موارد برای داشتن یک محصول مناسب است.

بارورسازی

برای پرورش بهداشتی اسفناجسبز، باید از نیتروژن استفاده کنید. در زمان کاشت گیاه می‌توانید از بارورسازهای زمانی و یا کودهای کشاورزی و نباتی استفاده کنید. این امر باعث می‌شود تا مواد مغذی به مقدار کافی در دسترس باشد. تغذیه گیاه با چربی ماهی یا چای خشک در میانه زمان رشد محصول یک روش ارگانیک برای پرورش بهتر گیاهان است. اگر در زمان کاشت بذر اسفناجاز بارورسازهای زمانی استفاده نکرده‌اید، می‌توانید در زمان رشد گیاه از بارورسازی‌های مایع و در بازه زمانی منظم استفاده کنید.

کوددهی

حتی اگر اسفناجرا درون گلدان پرورش می‌دهید، باید کوددهی را انجام دهید. کود دهی با مواد ارگانیک به حفظ رطوبت خاک کمک می‌کند.

آفات و بیماری‌ها

اگر در حجم محدود و در یک فضای کوچک به پرورش اسفناجمشغول هستید، زیاد نگران نشوید چون می‌توانید به‌راحتی بیماری و آفات احتمالی را کنترل کنید. بااین‌وجود حواس خود را جمع کنید و اگر روی برگ اسفناج حشرات برگ‌خواری مثل کرم مشاهده نمودید، این عوامل ایجاد بیماری را به‌سرعت از بین ببرید.

چند نکته برای پرورش اسفناجدر مناطق گرمسیر

اگرچه اسفناجبرای یک منطقه سرد و خنک مناسب است، اما پرورش آن در مناطق گرمسیری نیز بسیار آسان است. می‌توانید در این مناطق اسفناج را به‌آسانی دو بار و در ماه‌های غیر اوج گرما پرورش دهید. برای این کار باید سایه و آب کافی وجود داشته باشد تا دمای خاک خنک و مرطوب نگه‌داشته شود.

در مناطق گرمسیر، سبزی‌هایی مثل کاهو و اسفناجسریعاً رشد کرده و دانه می‌زنند، یکی از نکات بسیار مهمی که در پرورش اسفناج در مناطق گرمسیر باید رعایت شود استفاده از اسفناج‌های مقاوم در برابر گرما است که به‌آرامی رشد می‌کنند و به‌صورت ناگهانی به مرحله دانه زدن نمی‌رسند. این نوع اسفناج‌ها در برابر گرما و رطوبت (شرجی) مقاوم هستند.

برداشت محصول

اسفناجبین ۳۷ تا ۵۰ روز پس از جوانه زدن و با توجه به شرایط پرورش و ذرات ذره‌بینی موجود در خاک قابل‌برداشت است. می‌توان برداشت را زمانی انجام داد که گیاه حداقل ۵ تا ۶ برگ داشته باشد و طول هرکدام نیز حداقل ۳ تا ۴ اینچ باشد. ابتدا برگ‌های بیرونی را برداشت کنید و اجازه دهید برگ‌های درونی همچنان رشد کنند و یا اینکه تمام گیاه را با چاقو یا قیچی برش دهید، باقی‌مانده گیاه مجدداً شروع به جوانه زدن خواهد کرد.

هنگامی‌که هوا گرم و مرطوب می‌شود گیاه دارای یک ساقه عمودی می‌شود و می‌توانید گل‌های کوچک سبز یا زردرنگ را روی آن مشاهده کنید. نتیجه این است که شاخ و برگ روی گیاه ضخیم‌تر شده و مزه‌اش را نیز تغییر می‌دهد (تلخ‌تر می‌شود)؛ بنابراین برای داشتن یک مزه بهتر توصیه می‌شود قبل از تشکیل گل عمل برداشت محصول صورت پذیرد.

برای خرید بذر اسفناجو سایر سبزی جاتبه فروشگاه بذر ظرافتمراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳